ଚିତ୍ର ଚରିତ - 61 କବିତା : ପିଲାଙ୍କ ଘର ହିଁ ସୁନାଘର

ଧନୀକୁ ଲୋଡ଼ା ରାଜମହଲ ସୁଉଚ୍ଚ ପକ୍କାଘର,

ବାପା କହନ୍ତି-ସଞ୍ଚୟ କରି ଗଢିବେ କୋଠାଘର |

ଆମ ଗାଆଁରେ ଜେଜେ ରହନ୍ତି ତାଙ୍କର ଚାଳଘର,

ବଣ ପାହାଡ଼େ ରହନ୍ତି ଲୋକେ କରି କୁଡ଼ିଆ ଘର |

ଥଣ୍ଡା ଦେଶରେ ଖେଳନ୍ତି ଲୋକେ କରି ବରଫ ଘର,

ବାଇ ଚଢେଇ ତାଳଗଛରେ ବୁଣିଛି ନିଜଘର |

ପେଚାର ଘର ଗଛ କୋରଡ଼ ଗୁମ୍ଫା ବାଘର ଘର,

ବୁଦାମୂଳରେ ସାପର ଘର ହୁଙ୍କା ଉଈର ଘର |

କାଉ କପୋତ ପକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧନ୍ତି କୁଟା-କାଠିର ଘର,

ଆମେ ତ ଶିଶୁ ଗଢିବୁ ଆମେ ବାଲିରେ ସୁନାଘର |

ମା କହନ୍ତି ମୋର କୁଡ଼ିଆ ମମତା ଭରା ଘର,

ଇଟା ସିମେଣ୍ଟ କି'ହେବ ମୋର ଏଇଟା ସୁନାଘର |