STORYMIRROR

Puspanjali Panda

Classics

3  

Puspanjali Panda

Classics

ଚିତ୍ର ଆମ ସମୟର

ଚିତ୍ର ଆମ ସମୟର

1 min
166



କେମିତି ଗ୍ରହଣ କରିହେବ ଯେ!

ହୃଦୟ ବିଦାରି ହୋଇଯାଉଛି

ଦୁଃଖରେ ଫାଟିଯାଉଛି ଛାତି।


ମା ଟି ର ବୁକୁଫଟା ବିଳାପ

ପୁଅ ପାଇଁ , ସ୍ୱାମୀ ପାଇଁ ,

ଝରୁଥିବା ଅବିଶ୍ରାନ୍ତଲୁହ ର ଝରଣା,

ପରିବାର ଶୁନ୍ୟ ମଣିଷ ଟିର 

ଶୁନ୍ୟ ଆଖିର ବିକଳ ଦୃଷ୍ଟି।


ଏଠି,ସେଠି,ସବୁଠି.

କଥାକୁହା କରୁଣ ଚିତ୍ର ଆମ ସମୟର।

ଓହୋଃ, ପ୍ରାଣ ଟା କାନ୍ଦିଉଠୁଛି।

ଚିହ୍ନା ଅଚିହ୍ନା ସଭିଙ୍କପାଇଁ।


ସତରେ ଏ ମହାମାରୀ

ସବୁକଣ ଦେବସାରି

ଜୀବନର ଶେଷ ଆଶା ଭରସାର

ଡାଳଖଣ୍ଡେ ଭାଙ୍ଗି ଯିବ

ଏମିତି ଶହ ଶହ କରି!!!


ଅଦୃଶ୍ୟ ଶତ୍ରୁ ର ର କେତେ ଅହନ୍ତା ସତେ!

ଆତ୍ମା ପ୍ରଳାପ କ

ରୁନି,ସତ ବଖାଣୁଛି।

ସତେକଣ ବଞ୍ଚିବାକୁ 

ସଂଘର୍ଷ ଓ ସଂଘାତ ର 

ବେଳ ସରି ସରି ଆସୁଛି।।।


ଏ କି ବିଡ଼ମ୍ବନା !

କଳକଳ ଛଳଛଳ ଧାବମାନ ଜୀବନର ଚକ୍ର

ଏମିତି ସ୍ଥିର, ନିଶ୍ଚଳ ହେଇଯିବ!!

ଭୀତତସ୍ତ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ,ଚନ୍ଦ୍ରାଲୋକ

 ଲୁଚି ଯିବ ଅନନ୍ତ ବକ୍ଷରେ !!


ଉଜୁଡି ଗଲାଣି ହସର ଫସଲ,

ଖିନ ଭିନ୍ ସ୍ୱପ୍ନ ର ମହଲ

ଏଇ ଅଛି ଏଇ ନାହିଁ ଖେଳରେ

ମସଗୁଲ୍ ମୃତ୍ୟୁ ର ତାଣ୍ଡବ।


ହେ ମହାପ୍ରୁ,କେବେ ଆଉ 

ଏ ଦୁଃଖ ଘୁଞ୍ଚିବ?

ରୋଗମୁକ୍ତ, ହସଯୁକ୍ତ ମଣିଷ ର 

,ପ୍ରିୟ ପରିଜନର ମୁହଁ

ଏ ଆଖି ଦେଖିବ!!

ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ବିଶ୍ୱକୁ

ରୋଗମୁକ୍ତ କର ହେ ମାଧବ।


Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Classics