ଚେତାବନୀ

ବଡ଼ ଭାଗ୍ୟବାନ  କନ୍ୟା ମାତାପିତା

   ଘେନ ସତ୍ୟ ଉପଦେଶ

ଦିଅ ଶିକ୍ଷାଦୀକ୍ଷା  ଉତ୍ତମ ସ°ସ୍କାର

   ରଖୁ କନ୍ୟା କୁଳ ଯଶ ।

ସ୍ନେହ ପ୍ରୀତି ପ୍ରେମ  ମମତା ମଧୁର

   ହୃଦୟରେ ଗୁନ୍ଥି ହାର

ଆତ୍ମିୟ ସ୍ୱଜନେ   କରୁ ସମାଦର

   ଆପଣାର ମଣୁ ପର ।

ନକରୁ କେବେ ସେ  ଛଳ ପ୍ରବଞ୍ଚନା

   ପିତୃକୁଳ ହତାଦର

ଢାଳୁ ମନ ପ୍ରାଣ   ଗଢୁ ସୁସମ୍ପର୍କ

   ଶିଖୁ ଝିଅ କରି ଘର ।

ଆହ୍ଲାଦିନୀ ଝିଅ  ସୁଖର ଆଧାର

   କନ୍ୟା ଦାନ ମହାପୂଣ୍ୟ

ଆନନ୍ଦ ପ୍ରଦାନେ  ହୁଏ ଦ୍ୱିଗୁଣିତ

   ପ୍ରାପତ ପରମାନନ୍ଦ ।

କନ୍ୟା ଶାଶୁଘରେ  କର ନାହିଁ ଜମା

   ଅକାରଣ ହସ୍ତକ୍ଷେପ

ଅନୁମତି ବିନା  କନ୍ୟା ଘର ଯିବା

   ଅଟଇ ଅନାବଶ୍ୟକ ।

କରାୟତ୍ତ କରି  ଧନ ଦଉଲତ

   ଚତୁରୀ ଆଜିକା କନ୍ୟା

ବଶୀଭୂତ କରି  ପତିଙ୍କୁ କେବଳ

   ଲଙ୍ଘୁଛନ୍ତି କୁଳ ସୀମା ।

ନିଜକୁ ଭାବନ୍ତି  ସର୍ବମୟ କର୍ତ୍ତ୍ରୀ

   ବଢିଯାଏ ଅହଙ୍କାର

ରହିବାକୁ ଏକା  କରନ୍ତି ପସନ୍ଦ

   ଛୋଟ ରଖି ପରିବାର ।

ଶାଶୁ ଶଶୁରଙ୍କୁ  ମଣି ସାତପର

   ଚାକରଙ୍କ ଠାରୁ ହୀନ

ତଢି ଦେଇଥାନ୍ତି  କଳ କଉଶଳେ

   ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ଦୂରସ୍ଥାନ ।

ଯେଉଁ ମାତାପିତା  ପାଳିପୋଷି ଯତ୍ନେ

    ଦିଅନ୍ତି ଜୀବନ ଦାନ

ବଧୁ ରୂପେ କନ୍ୟା  ହୋଇ ସହଭାଗୀ

    ଉଚିତ ଧର୍ମ ପାଳନ ।

ପରମ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ   କିଛି ମାତାପିତା

    ସବୁକଥା ଜାଣିଶୁଣି

ବୃଦ୍ଧି କରୁଥାନ୍ତି  କନ୍ୟା ଦୁଃସାହସ

   ଘରକୁ ଦିଅନ୍ତି ଭାଙ୍ଗି ।

ବୁଝି ପାରନ୍ତିନି  ନିର୍ବୋଧ ଅସଭ୍ୟ

   ଦୁଶ୍ଚରିତ୍ର ମାତାପିତା

ଭାବନ୍ତି ଅଧିକ  ଚାଲାକ ଚତୁର

   ଦୁନିଆଁଟା ସାରା ବୋକା ।

ଦେଖାଇ ହୁଅନ୍ତି  ଅଲଣା ବଡିମା

  ଜାମାତା କନ୍ୟାଙ୍କୁ ଲୁଟି

କରନ୍ତି ବିଳାସ  ଆମୋଦ ପ୍ରମୋଦ

   ପର ରକତକୁ ଶୋଷି ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ରିୟାର  ଥାଏ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା

   ମିଳଇ କରମ ଫଳ

ଅରଜିଲେ ପୁଣ୍ୟ  ପ୍ରାପ୍ତି ଶୁଭ ଫଳ

   କାନ୍ଦି ମରେ ଦୁଷ୍ଟ ନର ।

ହିତ ଉପଦେଶ  ଅବା ଚେତାବନୀ

   ସତ୍ୟ ମଧ୍ୟ ମଣିପାର

ସୁସମ୍ମାନ ସୀମା  ବନ୍ଧୁତା ମର୍ଯ୍ୟାଦା

   ଜଗତ ପାଇଁ ମଙ୍ଗଳ ।

     ------