ଚାଲ ଯିବା ସଖୀ

ନ କର ଉଛୁର ପ୍ରାଣ ମିତଣୀ ଗୋ

ବେଗେ ହୁଅ ସଜବାଜ

କଥା ଦେଇଛନ୍ତି ହଟିଆ ନାଗର

କୁଞ୍ଜେ ବିଜେ ହେବେ ଆଜ ।

ବୋଳି ହୁଅ ମୁହେଁ ଫଗୁଣର ରଙ୍ଗ

ଅନୁରାଗ ଭରି ମନେ

ଯିବା ଚାଲ ସଖୀ କୁଞ୍ଜ ସଦନକୁ

ଉଚ୍ଚାଟଇ ବଂଶୀ ସ୍ବନେ ।

ସୁରଞ୍ଜିତ କର ଲୋଚନେ କଜ୍ଜ୍ୱଳ 

ଚରଣେ ରୁଞ୍ଜୁ ନୂପୁର 

କର୍ପୂର ଚନ୍ଦନ କୁଙ୍କୁମ ପ୍ରଲେପେ

ଝଟକୁ ମୁଖ ମଣ୍ଡଳ ।

ପଡିଯାଉ ଫିକା ଜହ୍ନର ଜୋଛନା

ଅରୁଣ ଉଜ୍ଜ୍ବଳ ରଙ୍ଗ 

ଅଧର ପୁଟରେ ଚହଟୁ ଲାଲିମା

ଅଳତାରେ ମଧୁ ଛନ୍ଦ ।

ଯୂଇ ଯାଈ ମଲ୍ଲୀ ପୁଷ୍ପ ବିଭୂଷଣେ

ଗଭା ସୁମଣ୍ଡିତ କରି

ବିତାଇବା ଆଜ ରଜନୀ ସଜନୀ

ରସରାସେ ଗୁଣ ସ୍ମରି ।

ଛନ୍ଦା ଶ୍ରୀଚରଣେ କରି ସମର୍ପଣ

ହୋଇଯିବା ଏକାକାର 

ଜୀବର ଜୀବନ କୃଷ୍ଣ ପ୍ରାଣଧନ

ହରି ଏକା ପ୍ରାଣେଶ୍ବର ।