ବୁଝୁନ, ବୁଝିବ କେବେ

ସଙ୍କଟ ଆସିଛି ଅଚାନକ ଆସି ଥିବା

ମହାମାରୀରୁ 

ରକ୍ଷା କର, ରକ୍ଷା କର ଆହେ‌ ଜଗନ୍ନାଥ 

ଏଇ‌ ଧ୍ବଂସ ମୁଖରୁ ।୧।

ଏ ଜଗତେ, ସଭିଏଁ ଆମେରେ

ଧାଇଁଛେ ଧ୍ବଂସ ଆଡକୁ,

ସୁରକ୍ଷା ବଦଳେ ନଷ୍ଟ କରିଛେ ତ

ପ୍ରକୃତି ଦତ୍ତ ପରିଵେଶକୁ ।୨।

ଜୀବନହାନି ହୁଏ, ଏହା ନିଶ୍ଚିତ,

ହେଵା ଆମେ ଚିନ୍ତିତ, ବିବ୍ରତ, 

ସଦା କିଙ୍ଗକର୍ତ୍ତବ୍ୟବିମୁଢ଼ ଓ ଅତି

ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ ।୩।

ରେ ଚଗଲା ମନ, କର୍ତ୍ତବ୍ୟକୁ ଛାଡି

ପାଇଲ ଘୃଣା ଓ ତିରସ୍କାର

ନୁହେଁ କି, ଆଜି ହୁଏ ସବୁ ଯାହା,

ସବୁ ତୁମର ଯଥା ପୁରସ୍କାର ।୪।

ତଥାପି କରି ଚାଲିଛ, ସହରରୁ

ସହର ପ୍ରକୃତି ଉପରେ ଅତ୍ୟାଚାର

ଯେତେ ବୁଝେଇଲେ ବୁଝୁନ, ପ୍ରକୃତିର 

ଧୃବ ସତ୍ୟତାର ତତ୍ତ୍ଵ ଓ ବିଚାର ।୫।