ବର୍ଷା

କାହାପାଇଁ କବିତା ।

କାହାପାଇଁ ରୋମାଣ୍ଟିକ କଳ୍ପନା ।

କାହା ପାଇଁ ଝଙ୍କାର ,ଆଣେ ମୂର୍ଚ୍ଛନା ।

କିଏ ନାଚେ ହୋଇ ଆତ୍ମହରା ।

କିଏ ଦେଖେ ବୁନ୍ଦା ବୁନ୍ଦା ପାଣିରେ ପ୍ରିୟାର ଓଦା ଚେହେରା ।

ବର୍ଷା ଭିଜା ମାଟି, କାହାକୁ ଦିଏ ସୁଗନ୍ଧ ମଧୁଭରା

ସେ କାହା ପାଇଁ ସ୍ୱର୍ଗର ଅପସରା ।

ମୋ ପାଇଁ କେବେଳ ସେ ବାରିଧାରା ।

ବର୍ଷେ ଯିବେ ଆଣି ମୁଷଳଧାରା ।

ମୋ ଝାଟିମାଟି କୁଡିଆକୁ ଭାଙ୍ଗି ମୋତେ କରେ ସର୍ଵହରା ।

ଧନ ସଂକଟୁ ...

ଏସନ ଘର ଛାଉଣୀ କରି ପାରି ନାହିଁ ମୁହିଁ ,

ଭିତରୁ ଦିଶୁଥିଲା ଚାନ୍ଦ ଆଉ ତାରା ।

ତୁମ ଆଗମନେ ସମର୍ପି ଦେଇଛି ମୋ ଘର

ଆଉ ଅଗଣାରେ କଂସା, ତାଟିଆ, ଥାଳି ,ମାଣ୍ଡିଆ ଆଉ ଗରା ।

ତୁମର ସେ ଢଳ ଢଳ ରୂପ ମୋର ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ପରା ।

ଜାଣିଛି ତୁମେ ଶୁଭାକାଂକ୍ଷି ନୁହଁ ମୋର ,

ମୋର ମାଟି କାନ୍ଥ ଉପରେ ଦାଉ ସାଧିବ,

ମୃଦୁ ଆଭାସ ପାଇଛି ଅପାସୁରା ।

ନାଁ ମେଣ୍ଟେଇ ପାରିବ ତୁମେ କାହା ଶୋଷ, ଅମ୍ଳରେ ତ ଭରା ।

ଚାହେଁ ନାହିଁ ତୁମର ଅହରହ ପହରା ।

ଚାଲି ଯାଅ ଯଥା ଶୀଘ୍ର ଅନ୍ୟତ୍ର

କର ନାହିଁ ମୋତେ ବାସ ହରା ।

✍ବଳରାମ ବାରିକ ।