ବୃକ୍ଷ ଆମର ମିତ

ବୃକ୍ଷ ବିନା ନାହିଁ ଆମରି ଆୟୁ

ଆୟୁକୁ ଲୋଡ଼ାରେ ତାହାରି ବାୟୁ

ଅମ୍ଳଜାନ ସିଏ ଦିଅଇ ନିତ୍ୟ

ବୃକ୍ଷ ପରା ଅଟେ ଆମରି ମିତ ।

ବୃକ୍ଷ କୋଳେ ଖେଳେ ଗୁଣ୍ଡୁଚି ମୂଷା

ତା 'ଡାଳେ ଗଢ଼ଇ ପକ୍ଷୀ ତା' ବସା

ତା' ମୂଳେ ହୁଅଇ ମେଳା ଓ ଯାତ

ନିଜେ ସହେ ଖରା, ବରଷା, ଶୀତ।

ପଥିକକୁ ଦିଏ ଖରାରେ ଛାଇ

ତା' ଡାଳେ କୋଇଲି କୁହୁ ରାବଇ

ଖରାରେ ଦିଏ ସେ ଥଣ୍ଡା ମରୁତ

ସତରେ ତା' ଡାଳ ମା' ପଣତ ।

ନହାଣ ତାକୁରେ ନକର ଇର୍ଷା

ବୃକ୍ଷ ପାଇଁ ହୁଏ ଭୂପୃଷ୍ଠେ ବର୍ଷା

ବର୍ଷା ଯୋଗୁଁ ଶ୍ୟାମ ହୁଅଇ କ୍ଷେତ

ତା' ପାଇଁ ବଞ୍ଚିଛି ସାରା ଜଗତ ।

ଖାଦ୍ୟ ବସ୍ତ୍ର ବାସ ତାହାରି ଦାନ

ବୃକ୍ଷ ହାଣି ଧରା ନକର ଶୂନ୍ୟ

ତା' ରସେ ଶୁଖଇ ଦେହର କ୍ଷତ

ମିତ ଠାରୁ ବେଶୀ କରେ ସେ ହିତ।

ବୃକ୍ଷ ପାଖେ ତୁଚ୍ଛ ରୂପା ଓ ସୁନା

ବଞ୍ଚି ପାରିବାନି କେହି ତା' ବିନା

ବୃକ୍ଷ ବିନା ଧରା ହୁଏ ଉତ୍ତପ୍ତ 

ତାପ ପାଇଁ ଭୋଗୁ ଏ ଅଂଶୁଘାତ ।

ଏକ ବୃକ୍ଷ ଅଟେ ଏକ ଜୀବନ

ବୃକ୍ଷରୋପଣରେ ଦିଅରେ ମନ

କରରେ ଏହାକୁ ଜୀବନ ବ୍ରତ

ବୃକ୍ଷ ପରା ଅଟେ ଆମରି ମିତ ।