ପରମାର୍ଥ ପ୍ରେମ

ତୁମ ମହମହ ଚାହାଣୀରେ

ହୋଇଯାଏ ମୁଁ ଓଦା

ତୁମ ଟହଟହ ହସରେ

ଯେତେ ସବୁ ଅସୁବିଧା

ଦେବଦାସୀର କଳଗାଉଣାରେ

ନିଦ ତୁମ ଅଧା ଅଧା

ନିଜ ଲୁହେ ନିଜକୁ ଭିଜାଇ

କରିଦିଏ ମତେ ବିଦା

ତୁମ ମହକୁମା ଜମା

କରିନାହିଁ ସିଧାସାଧା

ତୁମେ କେବେ ମେଘମନା

ମେଘବସନା ସତେ ମୁଁ ରାଧା

ତୁମେ ମୋ ନିଦ ସପନରେ

ରୂପା ଜହ୍ନ ପରି ଅଧା

ତୁମେ ରାଜରାଜାଧିଶ୍ୱର

ମୁଁ ରକ୍ତିମ ରାଗ ଆଭା

ତୁମେ ମୋ ଭାବର ବୈଭବ

ଭାବରେ ଭାବେ ବସୁଧା

ତୁମେ ବିଭୋର ସଂଜରେ ସଳିତା

ମୁଁ ତୁଠ ପଥର ପରି ନିଦା

ତୁମେ ସୁନାଚାନ୍ଦ କାଇଁଚମାଳିଆ

ମୁଁ ବିକେ ସପନ ସଉଦା

ତୁମେ ଜାଳ ଅବା ନିଜେ ଜଳ

ମୋ ଉପରେ ଦୁଃଖ ପାହାଡ ଲଦା

ତୁମେ ଓଁକାରେ ଝଙ୍କୃତ ଯେବେ

ମୁଁ ପିଏ ଅମୃତ ସୁଧା ।