ବନ୍ଧୁ

ଆଦାନ ପ୍ରଦାନେ ଭାବ ବିନିମୟେ

ଦେଇ ବଂଶ ପରିଚୟ

ଏସବୁରେ ବନ୍ଧୁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ନିଶ୍ଚୟ

ଯେଣୁ ଥାଏ ପ୍ରତ୍ୟାଗ୍ରହ ।

ଘରେ ବନ୍ଧୁ ପିତା ମାତା ଭ୍ରାତା ଭଗ୍ନୀ

ବାହାରେ ତୁଲ୍ୟ ବୟସୀ

ବନ୍ଧୁ ଗଢଣୀରେ ସବୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ

କେହି ନୁହେଁ କାହା ଠେସି ।

ହାରାମି ପଣରେ ଅଛନ୍ତି ବି ବନ୍ଧୁ

କହିବାକୁ ନାହିଁ ଡର

ତା ମଧ୍ୟେ କଞୁସ ହୋନ୍ତି ମହାଖୁସ

ପାଉଥିଲେ ପତିଆର ।

ଅଛନ୍ତି ଆହୁରି କେତେ ବନ୍ଧୁ ବାଣ

କରିବେ ଲଢାଇ ସଦା

ଚରଚର କରି ଚାବୁଥିବେ ସଦା

କରନ୍ତିନି କେବେ ନିଘା ।

ଗାଡି ତେଲ ମୋର କିଛି ଛାଡନ୍ତିନି

ଚୋରୁଥାନ୍ତି ମୋର ସବୁ

ଘର ଖାଦ୍ୟ ଯେତେ ଖାଇବାକୁ ଆଣେ

ଖାଉଥାନ୍ତି କରି କାବୁ ।

ପଇସା ଉଧାରି ବୁଲେ ବାର ବାରି

ଝିଅ ବନ୍ଧୁ ପାଏ ଥଟା

ତଥାପି ସେ ବନ୍ଧୁ ପାଖେ ବସିଥାଏ

ପଡିଗଲେ କେବେ ଭଟା ।

ସାହସ ସହସା ପରାକ୍ରମ ଦିଏ

ଆସିଲେ କେବେ ଝଟକା

ପରିବାର ଯଦି ବିପରିତ ଥାଏ

ଦଶ କାନ୍ଧ କରେ ପକା ।

ଥରେ ଯେ ଦେଖିଛି ବନ୍ଧୁତା ପଣକୁ

ହାରାମି ପଣବି ହାରେ

ନିଜ ଜ୍ଞାତି ଜନ କରୁଥିଲେ ହୀନ

ବନ୍ଧୁ ପଣ ଏକା ପାରେ ।

ଏ ବନ୍ଧୁ ସେ ବନ୍ଧୁ ପ୍ରିୟ ସବୁ ବନ୍ଧୁ

ବନ୍ଧୁତାରେ ନାହିଁ ଭାର

ବନ୍ଧ କରି ବନ୍ଧୁ ବନ୍ଧୁକୁ ବାନ୍ଧିଲେ

ବନ୍ଧୁ ହୁଏ ନାହିଁ ଦୂର ।

ବନ୍ଧୁ ପ୍ରେମେ ପ୍ରେମ ଭରେ ମାଦକତା

ବନ୍ଧୁ ଭାବେ ଥିଲେ ଜାଣି

ବନ୍ଧୁ ଗହଣୀରେ ବନ୍ଧୁ ଗଢୁଥିବା

ବନ୍ଧୁ ଯେ ମହା ବିନ୍ଧାଣି ।

ବନ୍ଧୁ ହୋଇ ବନ୍ଧୁ ବନ୍ଧୁରେ ରହିଲେ

ବନ୍ଧୁ ନୁହେଁ କେବେ ହୀନ

ବନ୍ଧୁ ହେଲେ ପ୍ରାଣ ଗୋବିନ୍ଦେ ସୁଦାମ

ହୁଏ ସେ ବୈକୁଣ୍ଠ ସମ ।

ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ହୋତା