ବଳାତ୍କାର

ତମଗ୍ରସ୍ତ ମଣିଷ ଭିତର ପଶୁ

କେବେ କେବେ ମାତିଉଠେ

ଅନ୍ଧକାର ଦିଶେ ଦଶଦିଶ,

ହିଂସ୍ର ବଳ ପ୍ରୟୋଗରେ ସେ ଅସୁର

ଅପହରେ ସୁଖ ଶାନ୍ତି

ଦୁର୍ବଳ ର ଖିନଭିନ କରିଦିଏ

ତନ ମନ ଧନ।

କଅଁଳ ପାଖୁଡା ଖୋଲି ପାରେ ନାହିଁ

ସୁକୁମାରୀ ଫୁଲ କଳିଟିଏ,

ଦୂରାଚାରୀ କବଳରେ ଅବେଳରେ

ଝରିଯାଏ ରଙ୍ଗ

ବିଷ ହଳାହଳ ଗ୍ରାସେ ଅମୃତ ଆନନ୍ଦ ।

ଜଘନ୍ୟ କୁତ୍ସିତ ଅତି ଭୟଙ୍କର

ପାପାଚାର ଅଟେ ବଳାତ୍କାର,

ବଳାତ୍କାରୀ ହୀନ କାପୁରୁଷ

ଘୃଣ୍ୟ ତା ଜୀବନ ଜନ୍ମ

ଶତଧିକ ମାତାପିତା ତାର

ଅସଭ୍ୟ ସମାଜ ନାମ

ପାପାଚାର ଯହିଁ ହୁଏ ସହ୍ୟ ।

ଜୀବନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ମହତ,

ଅନୁସରଣୀୟ ଅଟେ ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତି

ପଥ ଆଲୋକିତ,

ଉଜାଗର ହେଉ ଜ୍ଞାନ ବୁଦ୍ଧି ବିବେକ ସଂଯମ

ଜୀଇଁ ରୁହ ସସମ୍ମାନେ ନିଜେ

ଅନ୍ୟଙ୍କୁ ବି ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ରେ ଜୀଇବାକୁ ଦିଅ ।

ସତ୍ୟ ଶିବ ସୁନ୍ଦର ଜୀବନ

ମଙ୍ଗଳ ସହାବସ୍ଥାନେ ନୀରାପଦ

ମଣନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ

ସମାଜେ ଜୀବନ ହେଉ 

ସଫଳ ଓ ସାର୍ଥକ ।