ବିଳାପ

ମନ ଆକାଶରେ ପ୍ରୀତି ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ

 ଆଙ୍କେ ଅତୀତର ଛବି

ସବୁ ମଧୁରିମା ଆଜି ଏ ଲଗନେ

 ନୀରବେ ତାକୁ ମୁଁ ଭାବେ

ତାରାଟିଏ ପରି ହସେ ...

ରିମଝିମ୍ ବର୍ଷା ମୌସୁମୀ ଦେଖିଲେ

  ମୁଁହ ତାର ମୋତେ ଦିଶେ ।

ଏଇ ମୌସୁମୀ ଶୀତୁଆ ସଂଜରେ

 ଉଠୁଥିଲି ଯେବେ ଥରି

ଗୋଲାପୀ ଓଠର ଲାଜୁଆ ଆଖିରେ

 ସମର୍ପିତା ଅପସରି

ତୋଲିଥିଲା ମଧୁକୁଞ୍ଜ ..…

ତା ବିନା ଆଜି ଏ ଶ୍ରାବଣୀ ଲାଗଇ

 ଫିକା ଫିକା ଲାଗେ ସଞ୍ଜ ।

ନାହିଁ ସେଇଦିନ ଅତୀତ ଲଗନ

 ଅଛି ସେଇ ମୂକ ସାକ୍ଷୀ

ସବୁକିଛି ଆଜି ସ୍ଵପ୍ନ ହୋଇଗଲା

 ଚହଲା ସମୟେ ସଖି

ଆଉକି ଆସିବ ତୁମେ...

କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା ରୂପ ଫିକା ଲାଗେ ଆଜି

 ବିଳାପେ ଖୋଜୁଛି ଭ୍ରମେ ।