ବିବାହକୁ କର କିଆଁ ସମ୍ପତ୍ତି ପାଇବାର ଖେଳନା

ଚିର ଶାଶ୍ୱତ, ନର ସହ ନାରୀର ମିଳନ, 

ପ୍ରେମ ପ୍ରେମୀଙ୍କ ମିଳନ 

ଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୁର, କିଛି କାଚ ପ୍ରତ୍ୟେକ 

ଝିଅର ହୁଏ ଏକ ସପନ ।

ଏହି ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନେ ଯୋଡି ହୋଇଲେ, 

ତାହା ତ ବିବାହ, ଏକ ବନ୍ଧନ 

କପଟ, ଛଳନା ବିଶ୍ବାସଘାତକତା, ଯୌନ 

ବ୍ୟଭିଚାର ରୋକିବାର ବନ୍ଧନ ।

ଭବିଷ୍ୟତ,ନିଜ ପରିବାରକୁ ଭୁଲି ନାରୀ,

ଶାଶୁ ଘରକୁ ଅପଣାଇ ନିଏ

ନିଜ ପେଟର ଭୋକକୁ ଭୁଲି, ଅଜଣା ଏକ 

ପରିବାରର ଭଲ ଚିନ୍ତି ଥାଏ ।

ବିବାହ ବନ୍ଧନେ ଦୁଇଟି ପରିବାର, ଗୋଷ୍ଠୀ

ସମାଜର ତ ମିଳନ ହୁଏ

କିଛି ସର୍ତ୍ତ ନା କିଛି ମନେ ସଂଶୟରେ ଜୀବନ

ହଳାହଳ ବିଷମୟ ହୁଏ ।

ପିତୃକୈନ୍ଦ୍ରିକ ସମାଜ, ବିଶ୍ବାସଘାତକତା, କପଟ,

ଛଳନାର ଗନ୍ଧ ଭରି ଦେଲା

ଚିନ୍ତା ଚେତନାର ବିକାଶ ଫଳରେ ନାରୀକୁ ରାଜ

ରାସ୍ତାକୁ ଆସିବାକୁ ପଡିଲା ।

ପତି ପତ୍ନୀ ସମ୍ପର୍କ ନିଶ୍ଚିତ ସର୍ବୋତ୍ତମ, ସର୍ବୋତ୍କୃଷ୍ଟ 

ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ଭାବନା

ପିତୃକୈନ୍ଦ୍ରିକ ସମାଜର ସେ ସମ୍ପର୍କର ମହତ୍ତ୍ୱକୁ କର

କିଆଁ ସମ୍ପତ୍ତି ପାଇବାର ଖେଳନା ।

ପ୍ରେମ ବା ପରିବାର ଚୟନ ବିବାହ ବନ୍ଧନେ 

ନଥାଏ କି ମିଳନର ମୋହ ଓ ଚମକ

ପ୍ରେମ ଶାଶ୍ୱତ ଓ ଚିରନ୍ତନ, ପ୍ରିୟାର ବିଛେଦ, 

ହୁଏନି କି ଅତୀବ ଦୁଃଖଦାୟକ ।

ନାରୀ ତ ଦୁହିତା, ଅଶ୍ରୁ ନୀର ଢାଳି, ଜାଳଇ 

ଦୀପାଳି ଦୁଇଟି ପରିବାରରେ

କରି ଅନ୍ୟାୟ, ହୈ ପିତୃକୈନ୍ଦ୍ରିକ ସମାଜର

ବଡପଣ୍ଡାମାନେ ଦୋଷ ଢାଳୁଛ ତାରେ ।