ବିବାହ ବନ୍ଧନ

ସଂସାର ରେ ଯେତେ ରହିଛି ବନ୍ଧନ ମାନ

ବିବାହ ବନ୍ଧନ ତନ୍ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ୟତମ ।

ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ ବିବାହ‐ବନ୍ଧନ ଅଟେ

ଯହିଁ ବେନି ମନ, ପ୍ରାଣ,ଓ ଆତ୍ମା ନିକଟେ ।

ହୂଦୟ ସହିତ ହୁଏ ସନ୍ନିକଟ ଯେବେ

ପବିତ୍ର‐ପୀରତି ଘେନି ପତି‐ପତ୍ନୀ ଭାବେ ।

କେତେ ମଧୁମୟୀ କେତେ ପ୍ରେମମୟୀ ଆଶା

ଆଶଙ୍କା , ଆକାଂକ୍ଷା, ଭାବ‐ଆବେଗ‐ଭରସା ।

ମିଶା ହୋଇ ଯହିଁ ନବୀନ ଭାବ‐ସ୍ପନ୍ଦନେ

ଆବଦ୍ଧ ହୁଅନ୍ତି ଶୁଭ‐ପରିଣୟ କର୍ମେ ।

ସ୍ତିରୀ ଓ ପୁରୁଷ ଉଭୟ ପ୍ରାଣର ସାଥୀ

ସାଜନ୍ତି ଯେଉଁଠି ଅଗ୍ନିଙ୍କୁ ରଖନ୍ତି ସାଖୀ ।

ଏକ ଆରେକର ସହାୟ ହେବାକୁ ପଣ

ପରସପର ହିତେ ଅର୍ପନ୍ତି ଆପଣା ପ୍ରାଣ ।

ଚିର ସଉହାର୍ଦ୍ୟ, ସମତା , ମମତା ଘେନି

ଚଳିବା ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ଅଗ୍ରସର ହେବେ ବେନି ।

ଏକ ଆରେକର କର କୁ ବନ୍ଧନ ସତ

କରନ୍ତି ଯେଉଁଠି ମନ୍ତ୍ରପଢି ପୁରୋହିତ ।

ହାତଗଣ୍ଠି ବୋଲି ବୋଲନ୍ତି ତାହାକୁ ସତ

ତାହା ପରେ ବେନି ବିବାହ ବନ୍ଧନେ ରତ ।

ରହି ଚିରକାଳ ଚଳିବା ପାଇଁ ବନ୍ଧନେ 

ଜୀବନ‐ଯାତ୍ରାର ସାଥୀ ଆଉ ସାଖୀ ପଣେ ।

ଆପଣା ଆପଣା ସୁଖ ଦୁଃଖ ଯେତେ ବାଣ୍ଟି

ସଂସାରୀ ଭାବରେ ଯହିଁ ଆବଦ୍ଧ ହୁଅନ୍ତି ।

ଶୁଭ ପରିଣୟ, ବିବାହ ବନ୍ଧନ ତାହା 

ପ୍ରଣୟୀ ପ୍ରାଣର ନୂଆ‐ଜୀବନର ରାହା ।

ସେଇଠୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଚାଲେ ଚିରଦିନ

ହାତ ଧରି ସାଥେ ଚାଲନ୍ତି ଉଭୟ ଜନ ।

ସଂଚାରି ପରାଣେ ନବ‐ଭାବଉଦ୍ଧୀପନ

ସହିତ ଯେ କେତେ ସପନ‐ଭାବ‐ସ୍ପନ୍ଦନ ।

ଝଡ‐ଝଞ୍ଜାମୟ ଭବ‐କାରାଗାରେ ବଦ୍ଧ

ହୋଇ ହା' ହୁତାଶେ ସମୟ ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ ।

କରି ଜୀଇଁବାକୁ ଜୀବନ ସଂଗ୍ରାମେ ମନ

ସେହି ଦିନ ଠାରୁ ଲାଗିରହେ ଚିରଦିନ ।

ଆହା କି! ଉତ୍ସାହ ,ଆହାକି ! ଆନନ୍ଦ ମନେ 

ପରବ ଭାବରେ ପାଳନ୍ତି ତାହାକୁ ଜନେ ।

ଅନ୍ୟ ବନ୍ଧନ ଓ ବିବାହ ମଦ୍ଧେ ପ୍ରଭେଦ

ବନ୍ଧନ ରେ ଦୁଃଖୀ ମାତ୍ର ବିବାହେ ଆନନ୍ଦ ।

ସଂସାର ଜଂଜାଳ‐ଜାଲେ ଛନ୍ଦି ହୁଏ ଜନ

ଜୀବନ‐ଜୀବିକା ପାଇଁ ଧନ୍ଦି ହୁଏ ମନ ।