ଭସ୍ମାସୁର

ସଇତାନ ଯହିଁ  କରେ ବେଦପାଠ

   ସଇତାନ ଭଗବାନ

ଦିନରେ ଦିଶଇ  ତାରା ଆକାଶରେ

  କାଳରାତ୍ରୀ ସବୁ ଦିନ ।

ସଇତାନ ମନ  ଭାନୁମତୀ ପେଡି

  ଯାଦୁ କୁହୁକରେ ଭରା

ପାହେ ନାହିଁ ରାତି  ସପନ ସରେନି

  ଆଖି ହୁଏ ନାହିଁ ଖୋଲା ।

ଭୂତ ଭବିଷ୍ୟତ  ସବୁ ଅନ୍ଧକାର

   ନଷ୍ଟଗତି ବର୍ତ୍ତମାନ

ଧ୍ୱ°ସେ ତିନିକାଳ  ଦୁଷ୍ଟ ସଇତାନ

  ଅନାର୍ଯ୍ୟ ସେ ବେଇମାନ ।

ଶୁଣେ ନାହିଁ କିଛି ବୁଝେ ନାହିଁ କିଛି

   ଅହଙ୍କାରୀ ସଇତାନ

ହୁଏ ହର୍ତ୍ତାକର୍ତ୍ତା  ଦଇବ ବିଧାତା

   ଚକ୍ରବର୍ତ୍ତୀ ଚତୁରଙ୍ଗ ।

ସୁଖ ସମ୍ପଦକୁ  ଆବୁରେ ଚତୁରେ

  ସବୁ କହେ ମୋର ମୋର

ସହିପାରେ ନାହିଁ ସମ ଆଲୋଚନା

  ବିଷମ ତା ବ୍ୟବହାର ।

ପହଁରେ କୁହୁଡି  ଗିଳିପାରେ ନିଆଁ

   ହୁତାଶନ ସଇତାନ

ସିଏ ଭସ୍ମାସୁର  ଗୋଡାଇବ ପଛେ

  ନାଶିବ ମଙ୍ଗଳ ଧର୍ମ ।

ଦଉଡନ୍ତି ଶିବ  ହୋଇଣ ଉଲଗ୍ନ

   କୃପାକର ଜଗନ୍ନାଥ

ଦିଅ ସଦବୁଦ୍ଧି   ଉଦ୍ଧରନ୍ତୁ ସାଧୁ

  ମୁଣ୍ଡେ ମାରୁ ଦୁଷ୍ଟ ହାତ ।