ଭୋକ

ତୁମ ପାଇଁ ସିନା ଦେହ ଭୋକ ବଡ

ପେଟ ରୁହେ ନାହିଁ ଖାଲି

ପେଟ ଭୋକେ ଆମେ ଆଉଟୁ ପାଉଟୁ

ଘରେ ଜଳେନାହିଁ ଚୁଲି I

ଭୋକକୁ ତ ତୁମେ ଭେଟିନ କେବେବି

ଭେଟିବାକୁ ଯେବେ ଇଛା

ଭୋକିଲା ଚାଳିକୁ ବୁଲି ଆସ ଥରେ

ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ ମନୋବାଞ୍ଛା I

ତୁମେ କି ଦେଖିନ ମୋ ପୁଅ କିପରି

ତମ ବାରିପଟେ ରହି

ତୁମ ଫିଙ୍ଗା ଭାତ ଖୁଣ୍ଟି ଖୁଣ୍ଟି ଖାଏ

କୁକୁର ବି ଥାଏ ଚାହିଁ I

ତୁମରି ବଳକା ଅଇଁଠାକୁ ଯାହା

ଫିଙ୍ଗିଦିଅ ନର୍ଦ୍ଦମାରେ

ବୁଲାକୁତ୍ତୀ ଠାରୁ ଛଡେଇ ମୋ ପୁଅ

ଖାଇଯାଏ ବିକଳରେ I 

ଘରେ ଦୁଇପ୍ରାଣୀ ରୋଗୀଣା ଶରୀର

ଖଟି ପାରୁନାହୁଁ ଆଉ

ପେଟରେ ଆମର ଓଦାକନା ଦେଇ

ସହୁଛୁ ଭୋକର ଦାଉ I

ତୁମ ଦେହ ସିନା ରକ୍ତ ମାଂସେ ଗଢା

ଖରା ବର୍ଷା ବାଧିଯାଏ

ପରିବାର ମୋର ରାଜରାସ୍ତା କଡେ

ଛିଣ୍ଡା ଜରି ତଳେ ଶୁଏ I

ବଡଲୋକ ତୁମେ ଘିଅଭାତ ଖାଇ

କ୍ଷୀରରେ ହାତକୁ ଧୁଅ

ଅଇଁଠା ଟିକିଏ ମିଳେନାହିଁ ବୋଲି

ଝରେ ମୋ ଆଖିରୁ ଲୁହ I

ସହି ହେଉନାହିଁ ପେଟର ଜ୍ୱାଳାକୁ

କୋରି ହୋଇଯାଏ ଛାତି

ବୁଝି ପାରେନାହିଁ କେଉଁ ଦୋଷପାଇଁ

ଭୋକ ମୋର ଚିର ସାଥି I