ଭୋଦୁଅ ଜହ୍ନ

ଭୋଦୁଅ ଜହ୍ନ ଟା ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ

ବାଦଲ ରେ ଲୁଚିଯାଏ ।

ଶୁଭ୍ର କାଶତଣ୍ଡି ନଦୀପଠା ପରେ

କେତେ ଯେ କାହାଣୀ କହେ ।

ସେଦିନ ସବୁ ଅତୀତ ହେଲାଣି

ସେ କଥା ସବୁ ସ୍ମୃତି ।

ଭୋଦୁଅ ର ଝର ଭିଜେଇ ପାରିନି

ବିତି ଯାଇଥିବା ରାତି ।

ତୁମେ ଥିଲ ମୁଁ ଥିଲି ନୀରବତା ଥିଲା

ଭୋଦୁଅ ର ଝର ଖାଲି କଥା କହୁଥିଲା ।