ଭଙ୍ଗା ଆଇନା

ଯେତେ ଖଣ୍ଡ ସେତେ ରୂପ ଦେଖାଏ ଗୋଟେ ଛବି ଆଙ୍କି ପାରେନା

ସଜାଡ଼ିଲା ପରି ଯୋଡ଼ିଦେଲେ ବି ଦୁନିଆକୁ ଫାଙ୍କି ପାରେନା

ଅଶୁଭ ସଂକେତ ମଣି ମୋତେ ଫିଙ୍ଗାଡି ଫୋପାଡ଼ି ଦେଉଛ

ନିଜ ରୂପ/ରେଖା ସାଜ ଲାଗି ଆଉ ଏକ ଆଣି ନେଉଛ

ହେଲେ ଦୋଷ ମୋର କଣ?

କାହିଁ ହୁଏ ମୁଁ ଅଲୋଡ଼ା ନିଜେ ନିଜେ ତ ଭାଙ୍ଗିନୀ କି

ନିଜେ ହୋଇନାହିଁ ଗଢ଼ା ମଣିଷ ଗଢ଼ିଛି ସେ ହିଁ ଭାଙ୍ଗିଛି କିନ୍ତୁ

ମୁଁ ହେଲି ଅଶୁଭ ମୋତେ ଫିଙ୍ଗାଡି ଦେଲା ପରେ କି?

ଦୁରେଇଗଲା ସେ ପ୍ରଭାବ...

ମନ ଆଇନାକୁ ସଫା ନ କରି ମୋତେ ଦୋଷ ଦେଇ ଚାଲୁଛ

ନିର୍ଜିବ ମୁକ ଆଇନା ବୋଲି ଦୋଷ ମୋ ମୁଣ୍ଡେ ଠେଲୁଛ...।