ଭିଜାମାଟି

ମଧୁ କଇଟଭ ମେଦରୁ ହେଲା ମେଦିନୀ ଜାତ

ମାତୃରୂପା ପଞ୍ଚଭୂତରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠା ହେଲା ବିଖ୍ୟାତ |

କ୍ଷିତି ନାମ ବହି ପାଳିଲା ସେ ତ ସଚରାଚର

ବ୍ୟୋମ ତେଜ ବାୟୁ ଜଳକୁ ଧରି ନିଜ ସଙ୍ଗର |

ଖର ସୌର ତାପେ ସାଗର ଜଳ ହୁଏ ବାଷ୍ପୀତ

ମେଘ ରୂପେ ନଭ ଦେଶରେ ହୁଏ ପରିଶୋଭିତ |

ପଵନ ପରଶେ ଜଳୀୟବାଷ୍ପ ହୁଏ ଶୀତଳ

ଜଳକଣା ବର୍ଷା ଆକାରେ ଖସି ପଡ଼େ ଭୂତଳ |

ମିଥୁନ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ରଜର ପର୍ବ ଶୁଭାଗମନ

ରଜସ୍ୱଳା ହୁଏ ଧରିତ୍ରୀ ଏତ ଶାସ୍ତ୍ର ବଚନ |

ପହିଲି ଆଷାଢ଼ ବରଷା ବାରି ହେଉ ପତିତ

ଭିଜାମାଟିର ସେ ବାସନା ମନ କରେ ମୋହିତ |

ଆକାଶ ପୃଥିବୀ ମିଳନ ପର୍ବ ଵିଧି ନିୟମ

ଜଳବିନ୍ଦୁ ରେତ ଭେଦନ୍ତେ ଧରା ଅମଳକ୍ଷମ |

ଅନୁକୂଳ କରେ କୃଷକ ବିହନର ବପନ

ଭୂମି ସ୍ଥିତ ବୀଜ ମଧ୍ୟରୁ ହୁଏ ଅଙ୍କୁରୋତ୍ପନ୍ନ |

ରଜପର୍ବେ ଭୂମି ପୂଜନ ହୋଇଥାଏ ସର୍ବତ୍ର

ଝିଅ ବୋହୁଙ୍କର ଏ ପର୍ବେ ଥାଏ ବଡ଼ ମହତ୍ୱ |

ଚାରିଦିନ ଏହିପରବ ଭୂ- କର୍ଷଣ ଖନନ

ଭୂଇଁ ଦଅଁଣରେ ମାଟିରେ ଚାଲିବାକୁ ବାରଣ |

ତାପକ୍ଳିଷ୍ଟା ଧରା ଉପରେ ହେଉ ବର୍ଷା ସତତ 

ଭିଜାମାଟି ଗର୍ଭୁ ଉଷୁମ ବାଷ୍ପ ହୁଏ ନିର୍ଗତ |

ସେ ବାସ୍ନା ଆଘ୍ରାଣେ ପୁଲକ ଭରିଯାଏ ମନରେ

କାମଭାବ କରେ ଜାଗ୍ରତ ସର୍ବ ଜୀବ ଅନ୍ତରେ |

ହସ୍ତୀ ହସ୍ତିନୀଙ୍କ ମୃଗ ମୄଗୀ ଶ୍ଵାନଶ୍ଵାନୀ ମିଳନ

ସରୀସୃପଗଣ ଆନନ୍ଦେ କରୁଥାନ୍ତି ରମଣ |

ପରିରମ୍ଭ ପର୍ବ ବରଷା ଋତୁ ଆନନ୍ଦଦାୟୀ

ଭିଜାମାଟିର ସେ ମହକ ପ୍ରଜନନ ପ୍ରଦାୟୀ |