ଭଗବାନ

ବିତୁଷ୍ଣା ର ମୋହର ଲାଗିଯାଏ ତନରେ ମନରେ

ଏ କି ପୃଥିବୀ !

ଦୁଃଖ ଦରିଦ୍ର ଅଶାନ୍ତି ଖେଳିଯାଏ ଗଗନ ପବନରେ

ଏହା କଣ ସତ୍ୟର ଇତି !

ନା ନାରାୟଣ ରାଗେ ନିଅନ୍ତି କର୍ମଫଳର ପୀରତି

କର୍ମଫଳ ସହିବା ଏତେ କଷ୍ଟ

ମାତ୍ର ଅର୍ଦ୍ଧଜ୍ଞାନୀ ମନୁଷ୍ୟ ଜାଣେନି କର୍ମ କଣ ଓ ତାହାର ପରିଣତି

ବୋଧେ ଏହା ସତ୍ୟ !

କବି ଅନ୍ତରରେ ଗତିକରେ ଏକ ଭିର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରକାର ଅନୁଚିନ୍ତା

ସତରେ କଣ ଏହା ଅଶେଷ !

ଦୀନବନ୍ଧୁ ଭଗବାନ ହାରିଯିବେ କାରଣ ସେ ବିଶ୍ଵନୀୟନ୍ତା

ପ୍ରାର୍ଥନା ତ କରିବା ଦରକାର!

ଭଗବାନ ବେଳେ ବେଳେ କଠୋର ହେଲେବି ଵିଵେକୀ

କଣ କରିବେ ପ୍ରଭୁ !

ନିଶ୍ଚୟ ଧ୍ବଂସ କରିଦେବେ କଠୋର ନିୟତୀର ଦୁଃଖ ପରିଣତି ।