ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମୋର ସୁନେଲି ସପନ

ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମୋର ସୁନାର ସପନ

   ମରିମରି ଗଲା ମନ

ସରିସରି ଗଲା ଅସରା ଅସରା

  ପ୍ରେମ ଘନ ବରଷଣ |

ମୋ ମାନସ ହଂସୀ  ଆରେ ରସାଳସୀ

  ମୋ ମନ ଆକାଶ ଜହ୍ନ

ତୋ ରୂପ ଦର୍ଶନ  ଅଙ୍ଗ ଯଉବନ

  ସୁଧାରସ ଆସ୍ୱାଦନ |

ଖଞ୍ଜନ ଅଞ୍ଜନ  ନୟନ ଚାଳନ

  ବୀଣା ଜିଣା କଣ୍ଠ ସ୍ଵନ

ଗଜରାଜ ଗତି  ଦେଖିଦେଲେ ମତି

  ହେଉଥିଲା ଛନ ଛନ |

ଗାଧୁଆ ତୁଠରେ  ଭିଜା ବସନରେ

  ଦିଶୁଥିଲୁ କି ଶୋଭନ

ନବ ଅଙ୍କୁରିତ  ବକ୍ଷୋଜ କଳିତ

  କାମରଜା ନିକେତନ |

ଭଲ ପାଇ ତୋତେ  ମନେ ମନେ ତୋତେ

   ଦେଖି ଚାଲିଲି ସପନ

କଲି ଗୁଣ ଗାନ  ତୋର ବଂଶ ମାନ

  ହେବାକୁ ପ୍ରିୟ ଭାଜନ |

କେଡ଼େ ବେଗେ ତୋର ବିଭା ହେଲା ସ୍ଥିର

  ବେଦୀରେ ବସିଲୁ ଧନ

ବୁକୁ ଫାଟିଗଲା  ଚିତ୍ତ ମରିଗଲା

  ଲୋତକ ଝରେ ନୟନ |

ବର ସହିତର  ହୋଇଲୁ ବାହାର

  ଗାଡ଼ିରେ ଉପବେଶନ

ବିଦାୟ ଲଗନ  କରୁଣ ମୂର୍ଚ୍ଛନ

  ତରଳାଇ ଦେଲା ମନ |

ଗାଡ଼ି ଯାଏ ଗଡ଼ି  ଚିନ୍ତା ଯାଏ ବଢ଼ି

  ପିଣ୍ଡୁ କି ଛାଡ଼େ ଜୀବନ

ଛାତିରୁ କଲିଜା  ଛିନ୍ନ ହେଲା କିବା

  ସଂସାର ମରୁ ବିଜନ |

ମୋ ମନ ରାଇଜ  ଆଶାର ସୂରୁଜ

  ହେଲା ଚିର ଅବସାନ

ପ୍ରସ୍ତାବ ନଦେଇ  ପରିଣୟ ପାଇଁ

  ହେଲି କେଡ଼େ ହୀନିମାନ |

ଗରିବ ଘରକୁ  ବୋହୂ ହୋଇଗଲୁ

  କରୁଛି ଅନୁଶୋଚନ

ମନ କଥା ମୋର  ମନରେ ରହିଲା

  ହଜିଲୁ ସପନ ଧନ |

ବନ ପୋଡ଼ିଗଲେ  ଜାଣନ୍ତି ସକଳେ

  ନୀରବେ ପୋଡୁଛି ମନ

ପଶ୍ଚାତାପାନଳେ ଦିନରାତି ଜଳେ

  ଦେଖୁଛି ଭଙ୍ଗା ଦର୍ପଣ ||