ଭାଇର ଡାକ

ଦିଦି ଦିଦି ବୋଲି କେତେ ମୁଁ ଡାକୁଛି 

ଉତ୍ତର ନ ଦେଉ କାହିଁ 

ମନ ମର୍ମାହତ ଦେହ ଦୁର୍ବଳିତ

ହୃଦୟେ ପଡୁଛି ଛାଇ |

କହୁଅଛି ଦିଦି ବହୁବାର ତୋତେ

ଦିଦି ମୋ ହୃଦୟ ନଦୀ

ସେହି ନଦୀ ଆଜି ଶୁଖି ତ ଯାଉଛି

ସମୟ ସ୍ରୋତରେ ଦିଦି |

ଭାବିଅଛି ଦିଦି ଦିଦି ମୋ ଜୀବନ

ଦିଦି ମୋ ସପନ ବୋଲି

ସେହି ମୋ ସପନ ଭାଙ୍ଗିବୁ କି ଦିଦି

ଭାବି ମୁଁ ହେଉଛି ଭାଳି |

ପାଇଛି ଜୀବନେ କେତେ ଯେ ଆନନ୍ଦ

ତୋହରି ମିଳନେ ଦିଦି

ଯଦି ଚାହୁଁ ଖୁସି ନେବାକୁ ଛଡେଇ 

(ତେବେ)ଚାଲିଯା ଦୂରକୁ ତୁହି |

ତୋ ଚନ୍ଦ୍ର ବଦନ ଦେଖିଦେଲେ ଦିଦି

ସବୁ ଦୁଃଖ(ମୋର)ଦୂର ହୁଏ

ନ ଦେଖିଲେ ଥରେ ଲାଗୁଛି ସତରେ

ପ୍ରାଣପକ୍ଷୀ ଚାଲିଯାଏ |

କେଡେ ସୁମଧୁର ବନ୍ଧନ ଆମର

ଗଢିଛି ସେହି ବିଧାତା

ତୁହି ମୋର ଦିଦି ମୁହିଁ ତୋର ଭାଇ

ଆମେ ହୋଇବା ଜଗତ ଜିତା |

ଏକା କରିବୁନି ଦିଦି ଲୋ ମୋତେ ତୁ

ତୋ ବିନା ନାହିଁ ଏ ଜୀବନ

ବଞ୍ଚିପାରିବିନି ଦିଦି ତୋତେ ଛାଡି

ତୋ ବିନା ଛାଡ଼ିବି ପ୍ରାଣ ||