ଭାବର ଠାକୁର

ଭାବର ଠାକୁର ବୋଲାନ୍ତି

ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ।

ରତ୍ନସିଂହାସନେ ବିଜୟ

ଭାଇ ଭଉଣୀ ସାଥ ।

କଳପ ବଟର ମୂଳରେ

ମହୋଦଧି ତଟରେ ।

ବଡଦେଉଳରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ

ଆସି ଦେଖିବା ଥରେ ।

ଭାବର ଶରଧାବାଲିକୁ

ନେଇ ମୁଣ୍ଡରେ ବୋଳି ।

ଜଗନ୍ନାଥ ନାମ ଉଚ୍ଚାରି

ଯିବା ମନ୍ଦିରେ ଚଳି ।

ପତିତପାବନ ପତାକା

ଉଡେ ନୀଳଚକ୍ରରେ ।

ଦରଶନ କର ଦୂରରୁ

ତାକୁ ବଡଦାଣ୍ଡରେ ।

ଭାବର ଦିଅଁଙ୍କୁ ଭକତ

ଭାବେ ଦେଲା ନଡିଆ ।

ହାତ ବଢ଼ାଇ ଗଲେ ନେଇ

ତାକୁ ଜଗା କାଳିଆ ।

ଭାବେ ବଳରାମ ଦାସଙ୍କ

ବାଲିରଥେ ବସିଲେ ।

ସାଲବେଗ ଭାବକୁ ଘେନି

ରଥକୁ ରଖାଇଲେ ।

ତଳଚ୍ଛୁ ଭାବରେ ମଥାରେ

ତାଙ୍କ ଉଠିଲା କେଶ ।

ଭକତ ଭାବରେ ଧରନ୍ତି

ପ୍ରଭୁ ଅନେକ ବେଶ ।

ଭାବରେ ବନ୍ଧାହୋଇ ରତ୍ନ

ସିଂହାସନ ଉପରେ ।

ବସି ମାନବୀୟ ଲୀଳାରେ

ରତ ତିନି ଠାକୁରେ ।

ଭାବକୁ ନିକଟ ଅଭାବକୁ

ସେ ଅନେକ ଦୂର ।

ଭାବ ବିନୋଦିଆ ବୋଲାନ୍ତି

ସେ ଭାବର ଠାକୁର ।