ଭାବ ନୌକା

ଭାବୁଛି ଏବେ ମୁଁ ,କାହିଁକି ବସିଲି ଭାବ ନୌକାରେ

ସମୟ ସାଗରେ ଭାଷୁ ଭାଷୁ ସିଏ ,ବୁଡିଗଲା ବାଟରେ |

ଜାଣି ନପାରିଲି ଭାବ ନୌକାରେ କିଏ ଫାଟ କରିଦେଲା

କେଉଁ ପାଇଁ ସତେ ,ମୋତେ ଧୋକା ଦେଇ ଚାଲିଗଲା ।

ଏହି ମନ ଅମାନିଆ ,ଧରିଛି ସେହି ଅଧୁରା ସ୍ୱପ୍ନକୁ

ଦୁଃଖରେ ଖାଲି ଚାହିଁଛି ସିଏ ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦୟ ସମୟକୁ |

କେତେ କେତେ ସ୍ବପ୍ନ ସଜାଇଥିଲି ,ସେହି ଭାବ ନୌକାରେ

ଭରସା ଥିଲା ମୋର ,କିନ୍ତୁ ଡୁବିଗଲେ କିଛି ଧୋକାରେ |

ଭାବ ନୌକା ଆଶା ରଖିଥିଲା ,ଦିନେ କୂଳରେ ଲାଗିବ ,

ପୁର୍ଣ କରି ସ୍ବପ୍ନ ମୋର ,ମନରେ ଆନନ୍ଦ ଭରିବ |

ଭାବ ନୌକା ଧରିଥିଲା , ମୋର ସ୍ବପ୍ନର ସୁନ୍ଦର ସଂସାର ,

କିନ୍ତୁ ସାଥି ମୋର ଛାଡ଼ିଦେଇ ମୋତେ ,କରିଦେଲା ପର |

ଚାଲିଗଲା ସିଏ ,ତଥାପି ଆଶା ଥିଲା ଭାବ ନୌକାରେ ,

ପୁତ୍ର କନ୍ୟା ପାଇ ସାନ୍ତ୍ୱନା ପାଇଲି ଏହି ଜୀବନରେ |

ତାଙ୍କ ପାଇଁ କିଛି ନୂଆ ସଜାଇଲି ଭାବ ନୌକାରେ ,

କର୍ମ କାରିଗଲି ବଡ଼ ସରାଗରେ,କିଛି ଆଶା ଭରସାରେ |

ଭାବ ନୌକା ପୁଣି ଧରିଲା ସ୍ୱପ୍ନକୁ ମୋର ସନ୍ତାନଙ୍କର ,

ସେହି ସ୍ବପ୍ନ ବଢିତ ଚାଲିଲା ,ଏହା ଖେଳ ସମୟର |

ମନ କହୁଥିଲା ଭାବ ନୌକାକୁ ,ଟିକେ ଜଗିରଖି ଭରିବାକୁ ,

କଲେ ଭାଷୁ ଭାଷୁ ,ପାଇଯିବ ସେହି ଅଧୁରା ସ୍ୱପ୍ନକୁ |

ଏତେ ବୋଝ ଧରି ,କହୁଥିଲା ଭାବ ନୌକା ମନକୁ ,

ଥୟ ଧର,ଧରିଥିଲି ତାକୁ ,ଏବେ ଧରିଛି ସଭିଙ୍କୁ |

ଭାବ ନୌକର କଥା ଶୁଣି ମନ ଦମ୍ଭ ଧରିଲା ,

ସେବେ ପୁଣି ସିଏ ,ମୋହ ମାୟାର ବନ୍ଧନେ ପଡିଲା |

ତାଙ୍କୁ ସାଥି କରି ରଖିଲା ସେହି ଭାବ ନୌକାରେ ,

ଆହୁରି ଭରିଲା ମିଥ୍ୟା ଅଧର୍ମ ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ,ତାହାର ସାଙ୍ଗରେ |

ସେମାନଙ୍କର ଉତ୍ପାତ ବଢ଼ିଲା , ଭାବ ନୌକାକୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଲା ସେହି ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ପଡି ,ଥଳକୂଳ ପାଇଁ କାତ ନପାଇଲା |

ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସେହି ଭାବ ନୌକାରେ ,ଫାଟ ପଡିଗଲା ,

ଅଧୁରା ସ୍ୱପ୍ନକୁ ସଙ୍ଗେ ନେଇ ,ସମୟ ସାଗରେ ଡୁବିଗଲା |

ଆଜି ଭାବ ନୌକା ବିନା ଏହି ମନ ଅସ୍ଥିର ,

ଦେଖୁଚି ଏବେ କେହି ନିଜର ନୁହନ୍ତି ,ସବୁ ପର |

ହଜାଇ ଭାବ ନୌକାକୁ ଯିବ ଜୀବନର ଶେଷ ଯାତ୍ରାରେ ,

ସଙ୍ଗେ ଥିବ ମନ ,ନେଇ ଅଧୁରା ସ୍ୱପ୍ନକୁ ସାଥିରେ ।