ବାୟା ବସା

ବିଚିତ୍ର ବିନ୍ଧାଣୀ ଟିକି ଟିକି ଡେଣା

ଧନ୍ୟ ତୋତେରେ ଗଢିଛି ବିହି 

ତାଳ ଗଛ ଡାଳେ ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନରେ

ବସା ତୋର ବାନ୍ଧୁ ବାୟା ଚଡେଇ l

ଝଡ଼ ପବନକୁ ନଥାଏ ତୋ ଡର

ବସା ତୋର ଧୀରେ ଦୋଳି ଖେଳଇ 

ଘାସ କୁଟା ନେଇ କି କାରୁକାର୍ଯ୍ୟରେ

ଗୁନ୍ଥି ଥାଉ ତାକୁ ଚଞ୍ଚୁରେ ନେଇ l

ଟିକି ଟିକି ଛୁଆ ଦୋଳି ଖେଳୁଥାନ୍ତି

ବସାଟି ଭିତରେ ମୁହଁ ଦେଖାଇ 

ଚାଲିଯିବା ଲୋକ ଦଣ୍ଡେ ରହିଯାଏ

ବସାକୁ ତୋହର ଦେଖିବା ପାଇଁ l

ଉଚ୍ଚ ଗଛ ଦେଖି ତାଳ ଗଛ ଟିକୁ

ବସା ବାନ୍ଧୁ ଭାବି ଉତ୍ତମ ସ୍ଥାନ

 ଗୋଟିଏ ଗଛରେ ଅନେକ ବସାରେ

ଦିଶୁଥାଏ ସତେ କେଡେ ସୁଷମ l

ଦଳବଦ୍ଧ ହୋଇ ରହିଥାଅ ତୁମେ

ଖାଦ୍ୟ ଅନ୍ୱେଷଣେ ଯାଅ ଦୂରକୁ 

ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଗମନେ ଫେରି ଆସିଥାଅ

ଶବଦେ ପୁରାଇ ସେହି ସ୍ଥାନକୁ l

କ୍ଷେତ ବାଡିରୁ ଶସ୍ୟ ଦାନା ଖୋଜି

ଆହାର ତୁମର କର ସଂଗ୍ରହ 

ନ ମିଳିଲେ କିଛି ବଞ୍ଚିବେ କିପରି

ନିରୀହ ପକ୍ଷୀଟି ଲାଗେ ସଂଶୟ l

ଗଛ ସଂଖ୍ୟା ଏବେ କମି କମି ଯାଏ

ବିପଦେ ପଡଇ ତୁମ ଜୀବନ 

ହେ ବିଶ୍ୱକରତା ରକ୍ଷା କରିବ କି

ବାୟା ଚଢେଇର ସୃଷ୍ଟି ମହାନ l