ତୁମେ ପ୍ରଭୁ ମୁଁ ଦାସ

ତୁମେପରା ପ୍ରଭୂ ମୁଁ ତୁମର ଦାସ

କରିଅଛ ବୋଲି ଦୟା

ତୁମରି କୃପାରେ ଜୀବନ ଜୀଉଁଛି

ଘାରିଛି ସଂସାର ମାୟା I

ମୋ ପାଇଁକି ନିତି ସକାଳ ଆଣୁଛ

ପୂରୁବେ ସୂରୁଜ ଉଏଁ

ଅନ୍ଧାର ଆଲୁଅ ସବୁ ତୁମ ଲୀଳା

ସୁଖ ପଛେ ଦୁଃଖ ଧାଏଁ I

ଫୁଲକୁ ଦେଇଛ ନାନାଜାତି ବାସ୍ନା

ରାତିକୁ ଦେଇଛ କଳା

ସେଇ କଳା ଟିକେ ଦେହରେ ବୋଳିଛ

କଳାକାହ୍ନୁ ନନ୍ଦବାଳା I

ସବୁଠାରେ ଥାଅ କେଉଁଠି ନଥାଅ

ଯେଉଁଠାରେ ମନକର

ସେହିଠାରେ ତୁମେ ଇଛାମୟ ହରି

ନିଜକୁ ପ୍ରକାଶ କର I

ପତିତର ତୁମେ ଉଦ୍ଧାର କରତା

ଦଇତ ବଂଶର ଅରି

ପ୍ରେମୀପାଇଁ ତୁମେ ପ୍ରେମର ପଶରା

କଳାକାହ୍ନୁ ବଂଶୀଧାରୀ I

ହାତଧରି ମୋର ବାଟ ଚଲାଉଛ

ଏପରି ସୁଦୟା ଥାଉ

ଅନ୍ତିମ ସମୟେ ତୁମନାମ ଧରି

ଦେହରୁ ଜୀବନ ଯାଉ I