ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ

ଜଗତର ନାଥ ଆହେ ! ଜଗନ୍ନାଥ 

ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ରୂପଧାରି ,

ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ପ୍ରଭୁ ହେ ! ବିଜେ କରିଅଛ

କଳ୍ପବଟ ହେ !  ମୁରାରି ।

ତୁମେ ସୃଷ୍ଟି ପୁଣି ସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟ ତୁମେ

ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ମଉଡମଣି ,

ଦୟାର ସାଗର କାଳିଆ ଠାକୁର

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ନୀଳମଣି।

ହେ! ବିଶ୍ଵ ବିହାରି ସୁଦୟା ଶ୍ରୀହରି

ଅଳି ପ୍ରଭୁ ବନମାଳୀ ,

ସଂସାର ପ୍ରଭାକୁ ଉଦ୍ଧାର ଜୀବକୁ

ଏହି ମାତ୍ର ମୋର ଅଳି ।

ସରି ଯାଉଛି ମୋ ଭକତିର ଭାବ 

ଶୁଖିଲାଣି ଗଳା ମୋର ,

କେତେ ଯେ ଆକୁଳ ଡହଳ ବିକଳ

କ୍ଷୀଣ ହେଲାଣି ମୋ ସ୍ଵର ।

ତୋର ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ଚାଲିଛି ସମୟ

ଅନ୍ୱେଷଣ ପଥ ପରେ ,

ଖୋଜି ମୁଁ ବସିଛି ମଣିଷ ପଣିଆ

ତୋର ଏ ମାୟା ସଂସାରେ।

ଅବୁଝା ଗଣିତ ସମାଧାନ ସୂତ୍ର

ତତେ କେବଳରେ ଜଣା ,

ଅଣ ନିଃଶ୍ୱାସୀ ମୁଁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ରାସ୍ତାରେ

ହୋଇଯାଏ ପଥ ବଣା।

ଅଲେଖା ଶବ୍ଦର ଉତ୍ତର ଲେଖିଦେ

ଆରେ ମୋ' କାଳିଆ ସୁନା,

ହଜାରେ ପ୍ରଶ୍ନର ଗୋଟିଏ ଉତ୍ତର

କେ' ନିଜର ତୋର ବିନା ।

ମଧୁମୟରେ ତୁ ସୁଧାମୟରେ ତୁ

ସର୍ବଭୂତେ ତୋର ସ୍ଥାନ ,

ଧ୍ୟାୟିଛି କେବଳ ଏ ସନ୍ତପ୍ତ ପ୍ରାଣ 

ନାହିଁ ମୋର ବୁଦ୍ଧି ଜ୍ଞାନ ।

ପାପର ପୁଣ୍ୟର ବିଚାର ତୋରରେ 

ଶୂନ୍ୟ ଏ ହୃଦୟ ଭାରେ ,

ସହି ପାରେ ନାହିଁ ଅଧର୍ମ, ଅନ୍ୟାୟ

ସହିଷ୍ଟୁତାର ବେଭାରେ ।

ହସି ଉଠୁ ଧରା ଏ ମଣିଷ ସାରା 

ଧର୍ମ ପଥେ ରହୁ ମନ ,

ପ୍ରକୃତି ଲୀଳାରେ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ହିତରେ 

 ଚାଲିଯାଉ ଏ ଜୀବନ।