ବାକି ରହିଯାଏ କିଛି ତଥାପି

ମାତୃଗର୍ଭରୁ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଜୀବନ

ଶେଷ ହୁଏ ଶ୍ମଶାନରେ

ପ୍ରତିଦିନ ବ୍ୟକ୍ତି କିଛି ନା କିଛି ସେ

ଅଗ୍ରଗତି ପରା କରେ ।

ସବୁ ମଣିଷଙ୍କର ମନ ଓ ଭାବନା

ସମାନ କିନ୍ତୁ ନଥାଏ

ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଜର ଭାବନାକୁ ନେଇ

ଆଗକୁ ସେ ବଢ଼ିଥାଏ।

ଚାତକ ପକ୍ଷୀକୁ ବର୍ଷାକୁ ଅନେଇ

ଯେପରି ସେ ଚାହିଁ ରହେ

ସେହିପରି ବହୁ ଆଶା ଓ ଆକାକ୍ଷାଂକୁ

ନେଇ ବ୍ୟକ୍ତି ବଞ୍ଚିଥାଏ ।

ଗୋଟେ ଆଶା ପରା ପୂରିବା ପୂର୍ବରୁ

ମନେ ଆସେ ନୂଆ ଆଶା

ବେଳେ ବେଳେ ଆମ ଆଶାର ଆଗରେ

ଆସେ ନାନା ଅସୁବିଧା।

ଅକସ୍ମାତ୍‌ କେତେକଙ୍କ ଆଶାହୁଏ

ସଫଳ ତ କେବେ ବିଫଳ

ବିଫଳ ହେଲେ ପ୍ରତି ମନେ ଆସିଯାଏ

ଦୁଃଖ,ବହେ ଅଶ୍ରୁଜଳ ।

ସବୁକଥା ଅନ୍ୟ ଆଗେ କହି ନ ପାରି

ମନ ମଧ୍ୟେ ଘାଣ୍ଟିହୁଏ

ହୃଦୟ ଓ ମନକୁ ତଥା ଶରୀରକୁ 

ପୀଡ଼ା ଦେଇ କଷ୍ଟପାଏ ।

ବାଲିର ସୌଧକୁ ସାଗରର ଢେଉ

ଆସି ଧୋଇନେଲା ପରି

ଭାବେ ଏତେ ପରିଶ୍ରମ ତା'ର ସତେ

ଗଲା କ'ଣ ବୃଥା ହୋଇ ।

ତଥାପି ମଣିଷ ଚଞ୍ଚଳ ମନକୁ

ବୁଝେଇ ତ ବଞ୍ଚିଥାଏ

ଭାବେ ଭଗବାନ ଯାହା କରନ୍ତି

ତା'ର ମଙ୍ଗଳ ହିଁ ହୁଏ ।

ସିମୀତରେ ସଦା ଖୁସି ହୋଇ ଆମେ

କର୍ମରେ ଲାଗି ରହିବା

ହେଉଛିରେ ଭଲ ହେବ ଭଲ ଭାବି

ଜିଇଁବା, ଆଗକୁ ଯିବା ।