ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା

ତୁମେ ସିନା ପାଲଟିଲ 

ଦସ୍ୟୁ ରତ୍ନାକରରୁ 

 ମହର୍ଷି ବାଲ୍ମୀକି,,,,, 

ହେଲେ ମୁଁ,,,,? 

ମୁଁ ପରା ପାଲଟିଛି 

ପାଷାଣୀ ଅହଲ୍ୟା 

ଶୂନ୍ୟ ଉଇହୁଙ୍କା l

ତୁମେ ଛୁଇଁ ଦେଲା ପରେ 

ସ୍ଥାଣୁ ପାଲଟି ଯାଇଛି ମୁଁ, 

ଅଟକି ଯାଇଛି ମୁଁ 

ତ୍ରିଶାଙ୍କୁ ରୂପରେ 

ସ୍ତବ୍ଧ ମୋ ପ୍ରାରମ୍ଭ, ପ୍ରାରବ୍ଧ 

ଶୂନ୍ୟତାରେ ଭରିଛି ପ୍ରତିକ୍ଷଣ l

ନିଶ୍ଚଳ ନିସ୍ତବ୍ଧ ଜୀବନ, 

ମରା ମରା ଜପି 

ତୁମେ ସିନା ଗଲ ତରି 

ହେଲେ,,,,, 

ମୁଁ କଣ ଜପିବି କୁହ 

ଦଗ୍ଧୀଭୂତ ମୁଁ 

ନିସଂଗତା ର କଳାନଳେ 

ଜଳୁଛି ମୁଁ ତୁହାକୁ ତୁହା, 

ଶୂନ୍ୟତାର ହାହାକାରେ, 

ବିରହ ଫୁତ୍କାରେ 

ବିଷମୟ ଚତୁର୍ଦିଗ, 

ହଜିଯାଇଛି ସବୁ, 

ଆଶା ସ୍ବପ୍ନ ଇଚ୍ଛାର ବଉଦ, 

ନିଖୋଜ ମୁଁ ନିଜଠୁ ବି 

ନିଜେ ମୁଁ ଅଜଣା 

ପରିଚୟ ଓ ଠିକଣା