ଅର୍ଥ ହିଁ ଅନର୍ଥ

ଡଲାର ପଛରେ ଦୁନିଆଁ ପାଗଳ

ଯୁବପିଢୀଙ୍କ ମୋହ

ଆପଣାର ଦେଶ ଜନମମାଟିକୁ

ଛାଡୁଛନ୍ତି ପୁଅ ଝିଅ ।

ଅର୍ଥ ରୋଜଗାର ସୁଖ ଓ ସ୍ୱ।ଚ୍ଛନ୍ଦ୍ୟ

ଭୋଗବାଦର ଭେଳିକି

କରିଦିଏ ଅନ୍ଧ ବିବେକ ବିହୀନ

ଜନ୍ମମାଟି ନିରିମାଖି ।

ଅନଳକୁ ଦେଖି ଯେସନ ପତଙ୍ଗ

ହରାଏ ତା ଭାରସାମ୍ୟ

ଅର୍ଥ ହିଁ ଅନର୍ଥ ବିନାଶ କାରଣ

କରୁଅଛି ମତିଭ୍ରମ ।

ଅତି ଆଧୁନିକ ଜୀବନର ଶୈଳୀ

ବାହ୍ୟ ରଙ୍ଗ ଚାକଚକ୍ୟ

ସୃଷ୍ଟି କରୁଅଛି ଯନ୍ତ୍ରର ମାନବ

ମନ ଅନ୍ତଃସାର ଶୂନ୍ୟ ।

ବାପ ମାଆ ବନ୍ଧୁ ପ୍ରିୟ ପରିଜନ

ହେଉଛନ୍ତି ଅଣହେଳା

ଝୁରି ମରିବାଟା ହେଉଅଛି ସାର

ଜନ୍ମ ଅକାରଣ ବୃଥା ।

ନିଜ ଜନ୍ମଭୂମି ଉନ୍ନତି ପ୍ରଗତି

ପଛରେ ଯାଉଛି ରହି

ପଚାରୁ ନାହାନ୍ତି ବାସି ପତରରେ

ବଡ଼ ଅନ୍ୟାୟ ହୁଅଇ ।

ଗ୍ରାମ ଓ ସହର ଲାଗେ ଖାଲି ଖାଲି

ଜନ ସମ୍ବଳ ବିହୀନ

କାନ୍ଦୁଛି ଗୁମୁରୀ ପ୍ରିୟ ଜନ୍ମମାଟି

ହୁଗୁଳା ରକ୍ତ ବନ୍ଧନ ।

ଆମ ମୂଲକରେ ସ୍ୱଦେଶ ମାଟିରେ

ନିଯୁକ୍ତି ସୁବିଧା ମିଳୁ

ନ ଛାଡ଼ନ୍ତୁ କେହି ନିଜ ଭିଟାମାଟି

ଶ୍ରମ ଦେଶ ପାଇଁ କରୁ ।

ବିରାଟ ବିଶ୍ୱରେ କୋଣ ଅନୁକୋଣେ

ହେଉ ବିକାଶ ସୁଷମ

ଜନ ସମ୍ପଦର ହେଉ ବିନିଯୋଗ

ଜୀବନ ହେଉ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ।

ଅଳପ କେତେକ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ସହରେ

ବେଶୀ ଲୋକ କଲେ ବାସ

ସୃଷ୍ଟି ହେବ ଚାପ ସନ୍ତୁଳନ ହ୍ରାସ

କାରଣ ମହା ବିନାଶ ।

  -------