ଅନୁତାପ

ଭୁଲ ସ୍ଵୀକାରର ସିଏ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ,

କ୍ଷମା ପ୍ରାର୍ଥନାର ସିିିଏ ସମର୍ପିତ ମନ ।

ହୃଦୟର ବହ୍ନିି ସିଏ ଜଳୁୁୁଥାଏ ନିତି,

କିଛି କ୍ଷଣ ପାଇଁ କି ସେ ଭ୍ରମ ହୁଏ ମତି ।

ଆତ୍ମସମୀକ୍ଷାର ଏକ ଅନ୍ତର ବେଦନା,

ଅନୁଶୋଚନାର ଅଟଇ ଦିବ୍ୟଚେତନା ।

ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶର ଅଟେ ଯେ ଆତ୍ମଚିନ୍ତନ,

ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ କରିିିବାର ଏକ ନିବେଦନ ।

ଶୁଦ୍ଧ ଅନ୍ତଃକରଣର ଅଟେ ପ୍ରତିଶୃତି,

ତୃଟି ମାର୍ଜନାର ସିଏ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସହମତି ।

ଜୀବନପୁୁସ୍ତକର ସେ ଏକ ମାନସାଙ୍କ,

ଜୀବନପଥରେ ସେ ଏକ ବୁଲାଣୀ ବାଙ୍କ ।

ଅନୁତାପ ବଳରେ ଯେ ମନ ଶୁଦ୍ଧ ହୁଏ,

ଜୀବନର ମାର୍ଗ ପୁୁୁନର୍ବାର ଫିଟିଯାଏ ।