" ଅନ୍ନଦାତା"

ସ୍ଳୋଗାନ ଭଲ ଲାଗେ 

ଶୁଣିବାକୁ କହିବାକୁ ,

ନିର୍ବାଚନୀ ଭାଷଣରେ

ସବୁ କିଛି କରିବାକୁ ,

କୁମ୍ଭୀର କାନ୍ଦଣା 

ପ୍ରତିଟି କାନ୍ଦଇ ଏଠି

ଯିଏ ବି ଦାନା ମୁଠେ ଖାଏ ,

କୃଷି ପ୍ରଧାନ ଦେଶ ...

ଚଷା ମୁହେଁ ହସ ...

ଫାଲତୁ କଥା ଗପୁଥାଏ

ବେଧଡକ ବକୁଥାଏ ।

ମାଟି କାଦୁଅ ସାଂଗରେ

ପଶୁ ହୁଏ ସେ କ୍ଷେତରେ

ପେଟ ପୋଷିବାକୁ ... ,

କ'ଣ ଖାଲି ତା ନିଜର

କ'ଣ ତା ପରିବାରର !

ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରସୁ ହୁଏ ଏ ଧରଣୀ

ସେ ଝାଳର ଅସୁକ ବାସ୍ନାରେ ।

ରାଜ ରାସ୍ତାରେ ବସିଛି 

ସେ ଶୀତରେ ଥରୁଛି ,

ତଥାପି ଜଗିଛି ,

ତା ନିମ୍ନତମ ମୂଲ୍ଯପାଇଁ ,

ସେଇଠି ଖାଉଛି ,

ସେ ରାସ୍ତାରେ ଶୋଉଛି ,

ତଥାପି ଜଗିଛି ,

ତା ଜୀବନ ଜୀବିକା ପାଇଁ ।

କାହିଁକି କରେ ବିରୋଧ 

କିମ୍ପା ଆଇନର ଅବରୋଧ 

ସେ ଅଶିକ୍ଷିତ ଚାଷୀ ବୁଝି ନାହିଁ 

କ'ଣ କୃଷି ବିଲର ଭେଦ ,

ହେ ମହାଜ୍ଞାନୀ ମାନେ 

ସାମାନ୍ୟ ଚାଷୀଟିକୁ ଅବା

ବୁଝାଇବାରେ ଅସମର୍ଥ

କୃଷି ବିଲ୍ ଭଲ ଅବା ମନ୍ଦ ।

କାହିଁକି ସେ କରେ ଅବିଶ୍ୱାସ

ଅଡ଼ି ବସେ ଆପଣା ଜିଦିରେ 

ସେ କି ମଦମତ୍ତ ଅଂହକାରେ !

ଆଉ କେତେ ଦିନ ...

ଏ ଦେଶର ସରକାରମାନେ

କରୁଥିବ ରାଜନୀତି ...

କୃଷି ଆଉ କୃଷକ ସାଥିରେ ,

ମୁଣ୍ତ ଝାଳ ତୁଣ୍ଡେ ମରା

ଏ ଅନ୍ନଦାତାଙ୍କ ସଂଗରେ ।