ଅନ୍ଧାର ପଥ

ଏକାଏକା ଚାଲୁଥିଲି ଅଂଧାର ରାସ୍ତା ରେ,

କାହୁଁ ଆସି ଦେଖା ଦେଲ ମୋହରି ରାସ୍ତା ରେ ା

ହାତେ ଧରିଥିଲ ତୁମେ ଆଲୁଅ ପ୍ରେମର,

ହତ ମୋର ଧରି ମତେ ବାଟ ଦେଖାଇଲ ା

ଆଗେଆଗେ ତୁମେ ଗଲ,ତୁମ ହାତ ଧରି,

ତୁମକୁ ଭରସା କରି ତୁମ ପଛରେ ଚାଲିଲି ା

ମୋ ପଥ ଅଂନ୍ଧାର,ସେ କଥା ଭୁଲିଗଲି,

ତୁମ ଦେଖା ପଥ କୁଂଜ ବନ ମୁଁ ମଣିଲି ା

ଭରିଦେଲ ସେ କୁଂଜେ ମୋ ଥା ରେ ସିଂଦୂର

ତୁମ ପ୍ରେମ ହେଲା ମୋ ଗଳା ର ଯେ ହାର ା

ତୁମର ସକାଳ ହେଲେ ମୋ ରାତି ପାହିଲା,

ତୁମ ରାତି ହେଲେ ମୋର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହେଲା ା

ତୁମ ସାଥେ ଚାଲି ନିଜ ପଥ ମୁଁ ଭୁଲିଲି ,

ତୁମରି ପ୍ରେମରେ ମୁଁ ତ ହଜି ଯାଇ ଥଲି ା

ଛାଡିଦେଲ ହାତ ମୋର ମଝି ବାଟ ଟାରେ,

ଛାଡିଦେଇ ଚାଲିଗଲ ନିଜେ କେତେ ଦୂରେ ା

ମୋ ପଥ ତ ହେଇଗଲା ପୁଣି ଅଂଧାର,

 ଏ କ୍ଷଣିକ ସୁଖ ଦେଇ କି ଲାଭ ପାଇଲ?