ଆକାଶ

 

ତୁଳସୀ ଚଉରା ମୂଳେ 

ସଞ୍ଜବତୀ ଜାଳୁ ଜାଳୁ 

ଦୁଲୁକାଏ ପବନରେ 

ସଳିତାର ଶିଖା ହଲିଯାଏ ,

ମୋ ହାତର ପାପୁଲିଟା

ଶିଖାର ନିକଟେ ସିନା

ଆପେ ଆପେ ଚାଲିଯାଏ ,

ହେଲେ ମୁଁ ଜାଣେ

ଏ ଚଇତାଳି ଚଗଲା ପବନ

ସେ କୁଞ୍ଜବନର

ସେ କଦମ୍ବ ଡାଳର

କେବଳ ତୁମରି ଆଜ୍ଞାରେ ,

ଏଡିକି ଦୁଷ୍ଟ ତୁମେ ! 

ପୂର୍ବ ଆକାଶର ଜହ୍ନରେ କି ତୁମେ !

ମୋତେ ଚାହିଁଥାଅ 

ମୋତେ ଚିଡାଉଥାଅ ।

ତୁମ ପତଳା ଜୋଛନାର

ନୈବେଦ୍ୟ ସ୍ପର୍ଶରେ 

ଏ ସାରା ଆକାଶ

ଏ ସାରା ଗୋପପୁର

ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ଜୋଛନାରେ 

Advertisement

;

ସତେ ପାଆନ୍ତି କି ଜୀବନ୍ୟାସ

ଏ ରାତିର ମଲାସ୍ଵପ୍ନମାନେ !

କବଳିତ କରିଥିବା 

ନୀରବ ଉଦାସପଣରେ ।

ସେ ଆକାଶଟା

କ'ଣ ତୁମ ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ,

ବସ୍ତ୍ର ବଦଳାଉଥାଏ

ଉଆଁସ ଛାତିର ବେଦନା

ଖାସ୍ ତୁମରି ଚିନ୍ତାରେ ,

ଲଙ୍ଘିଯାଏ ରାତ୍ରୀର ଗଭୀରତାକୁ

ଭୁରୁ ଭୁରୁ ଚନ୍ଦନ ବାସ୍ନାକୁ

ମୋ ମୁକୁଳା କେଶରେ

ତୁମ ଶ୍ରୀହସ୍ତର କେମଳ ସ୍ପର୍ଶକୁ

ଆଉ ତୁମରି ସାମ୍ନାରେ ତୁମ ଠାରେ

ସମର୍ପି ଯିବାର ଅଣାୟତ୍ତ ଇଚ୍ଛାକୁ ।