ଅନାବନା ଭାବନା

ପଶୁ ସହ ଏଠି ମଣିଷ ସମାନ

ଏ କଳି ଯୁଗରେ ଭାଇ,,

ପ୍ରଣୟ ପରିକା ସମ୍ବେଦନ ଇଚ୍ଛା

ଭାବେ ଭଉଣୀକୁ ନେଇ l

ପବିତ୍ର ସମ୍ପର୍କ ଅମୃତ ସଂସାରେ

ପଶୁପରି ନହେଜଇ,,

ଆପଣା ସମ୍ପର୍କ କଳୁଷିତ କରେ

ନlନା କୁଟ ଛନ୍ଦ ନେଇ l

ହେ କଲମ ମୋର କାହିଁକି ମଉନ

ଅନ୍ତର ବ୍ୟଥାକୁ କହ,,

ଛଳନା, ଅସତ୍ୟ, କୁତ୍ସlର କାହାଣୀ

କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ଲେଖି ଦିଅ l

ଦେଖିଛକି ତମେ ଜନ୍ମ ହେଲାଦିନୁ

ହଜାର ବରଷ ପୂର୍ବୁ,,

ଏପରି ଜଘନ୍ୟ, କଦlକlର ଛବି

ତଥାପି କିଆଁ ନିରବୁ ।

କେତେ ତପ ବଳେ ଧରଣୀ ଦେହରେ

ହୋଇଲା ନର ଜନମ,,

ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନ'ବୁଝି ଯାଉଅଛି ମଜ୍ଜି

କରି ଅବର୍ଣ୍ଣନା କର୍ମ l

ଗାଈ କରେନାହି କୌଣସି ଛଳନା

ବିତରେ ଅମୃତ ପୟ,,

ଶୁଭ୍ର ରଙ୍ଗ କେବେ ପାଲଟି ଯାଇନି

ପାଇ କଳାସ୍ପର୍ଶ ମୋହ l

ହରି ଅlଣି ନାହଁ ପରର ବିତ୍ତକୁ

 ଜନ୍ମିତ ବଂଶଜ ପାଇଁ,,

କାହିଁକି ମାନବ ସେ କର୍ମରେ ଡୁବେ

ପଙ୍କିଳ ପଥରେ ଧାଇଁ l

ବରଷl ପ୍ଲାବିତ ବାରିଦ କପାଳେ

ଶୋଭାପାଏ ସୌଦାମିନୀ,,

ପର ପାଇଁ କାହିଁ ନର ସିଞ୍ଚେ ନାହିଁ

ସ୍ୱଛ ଅମୃତର ପାଣି l

ଆହେ ଭଗବାନ ତମେକି ମଉନ

ଅଛକି ନଅଛ ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ,,

ଏ ଘୋର ଅନ୍ୟାୟ କାଳ ଦୁଃଖ ମୟ

ସନ୍ଧି କର କର ସର୍ତ୍ତେ l

ସୁଖ ଓ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରକୃତିରେ ଭରା 

ନିଜ ଘରେ କିଆଁ ଚାହେଁ,,

ଏମୁଢ଼ ମାନବ ଚେତନା ବିହୀନ

ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସୁଖରେ ଧାଏଁ l

ହେ ମୋର କଲମ ଚିର ବିପ୍ଲବୀ

ମୋଉନ ନରଖ ମୁହଁ,,

ଅlଣ ପୂର୍ବ ଶୌର୍ଯ୍ୟ ଦେଖା ତଵ ଧୈର୍ଯ୍ୟ

ଛୁଟlଅ ବିପ୍ଳବ ସୁଅ l