ଅକାଳେ ଅମ୍ବିକା

ଷଷ୍ଠ ଦିବସରେ ପୂଜନ ତୋର ମା

କାତ୍ୟାୟନୀ ଏ ସ୍ବରୂପ

ମନବାଞ୍ଛା ପୂର୍ଣ୍ଣ କର ମା ଭବାନୀ 

ଅକାଳେ ଅମ୍ବିକା ରୂପ !

ସିଂହ ପରେ ବସି ଆସୁ ମା ଧରଣୀ

ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ

ମହିମା ତୋହର ଦେବେ ଅଗଚର

ଥାଏ ବସୁନ୍ଧରା ଚାହିଁ !

ଅବତରି ଆସ ବିଭିନ୍ନ ରୂପରେ

ପାପ ବିନାଶନ ପାଇଁ

ରାକ୍ଷସ ପ୍ରବୃତ୍ତି କରି ଦିଅ ଦୂର

ତୁହି ତା ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡେ ଯହିଁ !

ମୁକୁଟ ଶୋଭିତ ମସ୍ତିଷ୍କେ ମା ତୋର

ଚାରି ଭୁଜା ଶକ୍ତିଶାଳୀ

ଏକ ହସ୍ତେ ତୁହି ଧରି ଥାଉ ଖଣ୍ଡା

ଅନ୍ୟ ହାତେ ପୁଷ୍ପ ମାଳି !

ଦୁଇ ହସ୍ତେ ମାତା ଦେଉ ଆଶୀର୍ବାଦ

ଅଟୁ ତୁ କରୁଣାମୟୀ

ଭକ୍ତ ତୋର ସିନା ଜାଣିଛି ମହତ୍ତ୍ଵ 

ତୁହି ଅଟୁ ଦୟାମୟୀ !

ଛାର ମୁଁ ଅଜ୍ଞାନୀ ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ ମୋର

ଜ୍ଞାନ ଦିଅ ହୃଦେ ଭରି

ସତ୍ୟତ୍ୟାଗ ଶକ୍ତି ଦିଅ ହେ ଜନନୀ 

ମାଆ କରୁଛି ଗୁହାରି !

ମାଗୁ ନାହିଁ ଧନ ମାଗୁ ନି ବୈଭବ

ତୋ ଚରଣେ ଭକ୍ତି ରହୁ

ଏ ଛାର ମୂର୍ଖ କୁ ନକରହେ ଦୂର 

ପଥ ଅନ୍ୟାୟର ନହୁ !

ଆରାଧ୍ୟ ତୁ ମୋର ଗୃହ ଇଷ୍ଟଦେବୀ

କାତ୍ୟାୟନୀ ଶକ୍ତିରୂପା

ଗୃହର ସଂକଟ କରି ଦେବୁ ଦୂର

ଅଟୁ ତୁହି ମା ଅରୂପା !

ମହିଷା ମର୍ଦ୍ଦିନୀ ଦୁଷ୍ଟ ବିନାଶିନୀ

ମାତା ଅଟୁ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର 

କର ଶକ୍ତିଶାଳୀ ପବିତ୍ର ଭାରତ

ଆତ୍ମନିର୍ଭର ତୁ କର !

ଯୁବା ଓ ଯୁବତୀ ରହିକର୍ମପଥେ

କରନ୍ତୁ ରାଷ୍ଟ୍ର ନିର୍ମାଣ

ଧର୍ମ ସନାତନ ଗୁଞ୍ଜୁ ବିଶ୍ଵସାରା

ଜନଙ୍କ ହେଉ କଲ୍ୟାଣ !

ଶୁଣ କାତ୍ୟାୟନୀ ଦିଅକୀର୍ତ୍ତି ଭରି

ଡାକୁଛି ଭାରତବର୍ଷ

ହେଉ ବିଶ୍ଵ ଗୁରୁ ଏ ତୋର ଭାରତ

ମା ଦିଅହେ ତୁ ଆଶିଷ !