Library
ଐଶ୍ଵର୍ଯ୍ୟ ମଣ୍ଡିତା
ଐଶ୍ଵର୍ଯ୍ୟ ମଣ୍ଡିତା
ଐଶ୍ଵର୍ଯ୍ୟ ମଣ୍ଡିତା ପ୍ରକୃତି ର ଚିତା
ଶରତ ପକାଇ ଫେରେ '
ନଦୀ ତଟନୀ ରେ କେଡେ ଶୋଭନୀୟ
କାଶ ତଣ୍ଡି ପୁଷ୍ପ ଭରେ..।।
କେତେ ସେ ମଞ୍ଜୁଳ ଶୁଭ୍ର ତାର ପୁଷ୍ପ
ତୀର ଆଚ୍ଛାଦିତ କରେ '
ନୟନ ଦେଖିଣ ଦର୍ଶନୀୟ ସ୍ଥାନ
ଆତ୍ମ ସନ୍ତୋଷ ସେ କରେ...।।
ମରୁତ ଚଳିଲେ କାଶତଣ୍ଡି ପୁଷ୍ପ
ଢେଉ ଢେଉକା ସେ ଖେଳେ '
ନଦୀ ନୀର ସମ ଉଛୁଳି ପଡ଼ଇ
ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଆବୃତ ଚଳେ ...।।
ଗହନ ବନ ର ଶୁଭ୍ର ପୁଷ୍ପ ମାଳ
ନଦୀ ଅଳଙ୍କୃତ କରେ '
ଫୁଟି ଝରିଯିବ ସ୍ଵଳ୍ପ ସମ ମଧ୍ୟେ
ପ୍ରକୃତି ଭଣ୍ଡାର ଭରେ..।
ଅମୂଲ୍ୟ ଅତୁଲ୍ୟ କଳନା କି ହେବ
କେତେ ଉଲ୍ଲାସ ସେ ଭରେ '
ପ୍ରକୃତି ଛାଡିଛି କ୍ଲେଶ ଦୂରୀଭୂତ
ଶସ୍ତ୍ର କଷଣ ଯେ ହରେ...।।
ମନ ଆନନ୍ଦିତ ଉପଭୋଗ୍ୟ ଭିତ
ନଦୀ ବେଢା ରେ ମୁଁ ବସି '
ଯେତେ ଦେଖୁଥାଏ ପ୍ରକୃତି ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ
ନୟନ ମୋ ହସି ହସି...।।
ଉଛୁଳା ନଦୀର ଢେଉ ମାଳ ମାଳ
ଅତଡା ପଖାଳି କହେ '
ମୋର ତଟେ ସ୍ଥିତ କାଶତଣ୍ଡୀ ପୁଷ୍ପ
ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବଢାଇ ଦିଏ...।।
ସ୍ଵଳ୍ପ ଦିନ ସତ ମୋର ପୁଷ୍ପଭିତ
ବରଷ କେ ଥରେ ଫେରେ '
ଯେଉଁ ଉଲ୍ଲାସକ ଯେତେ ସୁଖ ଯାକ
ଅନ୍ୟ କୁ ହସାଇ ଫେରେ...।।
ପବନ ବୁହାଇ ପାଖୁଡା ଉଡାଇ
ନେଇଯାଏ ଦୂରାନ୍ତ କୁ '
ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗ ସାରା ଶୁଭ୍ର ଯେ ପାଖୁଡା
ପ୍ରକୃତି ସ୍ନାନେ ଅଙ୍ଗକୁ..।।
ନୁହଁଇ ଅଲୋଡା ପ୍ରକୃତି ର କାୟା '
ମନ ସ୍ତରୀଭୂତ କରେ '
ଯେତେ ସମ ପାଇଁ ରହଇ ଏ କ୍ଷଣି
କାଶ ତଣ୍ଡି ଦୁଃଖ ହରେ.... ।
ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ।
