ଅଧୁରା ସ୍ବପ୍ନ

ଆଖିରେ ଥିଲା ମୋ ଅନେକ ସ୍ବପ୍ନ 

  ପୂରା କରିବାକୁ ତତ୍ ପର ଥିଲି

କେଉଁଠୁ ଆସିଲା ଏ ମହାମାରୀ

  ସ୍ବପ୍ନ କୁ ମୋର ଭସେଇ ଦେଲି ।

ପାଠ ରହିଗଲା ଅଧାରେ ମୋହର

   ମୋ ବହିରେ ଲାଗିଲା ଡୋର

ବାପାଙ୍କ କମ୍ପାନୀ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା

  ମା ପଡିଲା ଶକ୍ତ ବେମାର ।

ଜୀବନ କାଳରେ ଯାହା ସଞ୍ଚିଥିଲେ

  ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ

ସବୁ ଖର୍ଚ୍ଚ ହେଲା ଡାକ୍ତରଖାନାରେ

  ସ୍ବପ୍ନ ରହିଗଲା ଅଧାରୁ ଯାଇଁ ।

ପିଲାଦିନରୁ ମୁଁ ମନେ ଚିନ୍ତିଥିଲି

  ଭଲ ଡାକ୍ତରାଣୀ ଟିଏ ହେବି

ଦୁଃଖୀ ରଙ୍କି ଙ୍କର ସେବା କରିବି ମୁଁ

  ସମସ୍ତଙ୍କ ମୁଖେ ହସ ଭରିବି ।

ବିଧିର ବିଧାନ ଅନ୍ଯ କିଛି ଥିଲା

  ଏହା ନ ଥିଲା ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ

ସାନ ଭାଇ ଟିକୁ ଡାକ୍ତର କରିବି

  ଏତିକି ଅଳି ମୋ ଜଗା ଠାକୁରେ ।