ଅବୁଝା ପ୍ରେମ

ତାକୁ ଆପଣେଇ ନେଲା ଦିନୁ

ତା' ଓଦା ଆଖି ଦୁଇ

ସମୁଦ୍ର ପରି ଅନୁଭବ ହୁଏ

ସେଥିପାଇଁ ତ ନଈଟିଏ ହେଇ

ତା' ସହ ମିଶିବାକୁ ଚାହେଁ ।

ତା' ସବୁ ଇଚ୍ଛାକୁ

ଛାତିରେ ଲଗେଇବାର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖେ

ହେଲେ ସିଏ ଅବୁଝା ଝରଣା ପାଲଟି ଯାଏ

କେବେ ଝରି ଭିଜାଏ ସାରା ଦେହ

କେବେ ଅଜାଡି ଦିଏ ଅସରାଏ କୋହ ।

ଅସୁମାରୀ ଲତା ପରି

କେବେ ଗୁଡେଇ ହୁଏ

ପ୍ରେମ ନିଏ, ପ୍ରେମ ଦିଏ

ପ୍ରୀତି ରସେ ଗାଧୋଇ ଦିଏ

କେବେ ରାଗିଯାଇ ବଦଳି ଯାଏ

ଅବୁଝା ହୁଏ, ବୁଝିବାର ସୀମା ଲଙ୍ଘିଯାଏ

କେବେ ମଲ୍ଲୀଫୁଲ ପରି ମନରେ ମହକ ଭରେ ।।