ଅଭୟ ଆଶ୍ରୟ

ଅରଣା ମଇଁଷି ମରଣ ହାରିଛି

ଯାର ଶୂଳ ବିଦାରେଣ

ସିଏ ମୋ ମାଆ ଜଗତଜନନୀ

ଖ୍ୟାତ ବିରଜାଇ ନାମେ ।

ତାର ପାଦଧୂଳି ମୋ ଲଲାଟ ଦୀପ୍ତି 

ସିଏ ଜୀବନ ଦାୟିନୀ

ତା ସ୍ନେହ ଶରଧା ଅମୃତ ସମାନ

ମମତାର ମନ୍ଦାକିନୀ ।

ସିଏ ସବୁଜିମା ସକଳ ଆଧାର

 ଶକତିର ଆଦିମୂଳ 

କୃପାରେ ତାହାର ସଞ୍ଚରେ ଜୀବନ 

ଜଡ଼ ଶବ ହୁଏ ଶିବ । 

ମଙ୍ଗଳ ମୂରତି ବିରଜା ବରଦା 

ଜନନୀ ସର୍ବସହିଷ୍ଣ 

ଅଭୟ ଆଶ୍ରୟ ତାର ପଦ୍ମପାଦ 

ଗତି ନାହିଁ ମାଆ ବିନୁ । 

ମାତା ଦିବ୍ୟ ରୂପ ଫୁଟୁ ଛତ୍ରେ ଛତ୍ରେ 

ଜୀବନେ ମୋ ଅନୁକ୍ଷଣେ 

ବିକଶୁ ସୁମନ ଶୁଭ ସୁସଙ୍କଳ୍ପ 

ମାତୃକୃପା ସନ୍ନିଧାନେ ।