ଅଭୁଲା ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ଭୁଲିବାକୁ ଚାହେଁ ହେଲେ ଭୁଲିପାରେନି

ତୁମ ନିରୀହ ଚେହେରା

ଅତିବାହିତ ହୋଇଥିବା ଅଭୁଲା ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ସ୍ମୃତିର ଅସରନ୍ତି ପସରା ।

ମନେପଡେ ଅତୀତ ସମୟ ଗୁଡ଼ିକ

ଗଲେ ଆଖି ଅନ୍ଧାର ଭିତରକୁ

ଖୋଲିଦେଲେ ଆଖି ଚାଲିଯାଏ ସବୁ

ଅଜଣା ଆଉ କେଉଁ ରାଇଜକୁ ।

କାହିଁକି ହୁଏ ବାରମ୍ବାର ଏପରି

ଅନୁଭବର ଶୃଙ୍ଖଳା ଭିତରେ

କୋଣ ଅନୁକୋଣ ପ୍ରକମ୍ପିତ ହୁଏ

ତୁମ ଚିହ୍ନା ମୁହଁ ପାଖରେ ।

ସବୁକିଛି ଦୂରେଇ ଗଲା ପରେ ପରେ

କାହିଁକି ଯେ ମନ ଖୋଜେ

କେଉଁ ଗହଳି ଚାଦର ତଳେ ଉଙ୍କିମାରେ

ବୃଥା ଭାବନାର ନାନା ରଙ୍ଗେ ।

ଭୁଲ ନଥାଇ କରିଥିବା ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ ପାଇଁ

ଦୋଷ ବାଟକାଟି ଯାଏ

ଭୁଲିବାର ବାହାନା କରୁକରୁ କାହିଁକି

ଅଭୁଲା ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ।

ଭୁଲିବାକୁ ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏ

ଶୟନେ ସପନେ ଜାଗରଣେ

ପାଇବାର କେଉଁ ଲୋଭ ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଏ

ଭୁଲିଯିବା ପାଖ କୋଣେ ।