ଜଉଗଡ ମୁଁ ଜଉଗଡ

ଜଉଗଡ ମୁଁ ଯେ ଜଉଗଡ

କାନ୍ଦୁଅଛି ଆଜି ମୋ ଅନ୍ତର ଆତ୍ମା 

ପଡଅଛି ହୋଇ ମୂକ ଜଡ ।

ଇତିହାସ ପରା ଅଛି ସାକ୍ଷୀ

ଯାହା ପାରିନାହଁ ତୁମେ ଦେଖି

କଳିଙ୍ଗ ଭୂମିରେ ବହି ଯାଇଥିଲା 

ହିଁସା ଅନଳର ଯେଉଁ ଝଡ ।

ଜଉଗଡ......

ଚଣ୍ଡାଶୋକ ହୋଇ ଧର୍ମାଶୋକ

ବିତରିଲେ ଯେଉଁ ଦିବ୍ୟାଲୋକ

ଦେଖିଛକି ତୁମେ ମୋ ବକ୍ଷ ଚିରି ଯେ

ଧରିଥିଲି ମୁହିଁ ହୋଇ ବଡ ।

ଜଉଗଡ........

ଶାନ୍ତିର ମହତ୍ତ୍ଵ ସତ୍ୟ ବାଣୀ

ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ରର ଦୀକ୍ଷା ମୁଣି

ପାତିଦେଇ ହିଆ ଧରିଥିଲି କୋଳେ

ଆଜି ଶୂନ୍ୟ ଅଛି ମୋର କ୍ରୋଡ ।

ଜଉଗଡ.......

କେତେ ଘନ ବାରି ବତାସରେ

ହୋଇ ନ ଥିଲି ମୁଁ ହତାସରେ

ଯୌବନ ଜାହ୍ନବୀ ଶୁଷ୍କ ତୀରେ ଆଜି

ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ଦୁଃଖେ ଜଡସଡ ।

ଜଉଗଡ....

ପୁଳାପୁଳା ମୋର ମାଂସ ଝରେ

ହାଡରୁ ରକତ ବହି ଥରେ

କିଏ ସେ ପୋଛିବ ମୋ ଆଖିର ଲୁହ

ଉଦ୍ଧରିବ ଜିଣି ସ୍ମୃତି ଗଡ ।

ଜଉଗଡ.....

ପାଷାଣ ହିଆ ମୋ କେତେ ଦିନ

ପଡି ରହିଥିବ ହୋଇ ହୀନ

ମୋ ଆଡକୁ କା'ର ନିଘା ନାହିଁ କିଆଁ

ବୋଲୁଛନ୍ତି ଏକା ମୁହିଁ ବଡ ।