ଅଭିସାରିକା

ବିବାହ ଉତ୍ତାରେ ଚାଲିଗଲ ପ୍ରିୟ

    ସୀମାନ୍ତୁ ଡାକରା ପାଇ,

ବିନିଦ୍ରେ ବିରହେ ନିଶି ମୁଁ ପୁହାଏ

    ନବବଧୂଟିଏ ହୋଇ ।

ହୄଦୟର କୋହ ଚକ୍ଷୁପଥେ ଆସି

    ସାଜେ ମୋ କଲମ କାଳି,

ମନ ରାଇଜର ଗୋପନୀୟ କଥା

     ଦିଏ କାଗଜରେ ଢାଳି ।

ଗ୍ରୀଷମେ ନିଦାଘ ବସନ୍ତେ ମଳୟ

     ସବୁ ଛୁଆଁ ଲାଗେ ସମ,

ଅଭିସାରିକା ମୁଁ ନିଜକୁ ସଜାଇ

     ଚାହିଁଅଛି ପଥ ତୁମ ।

ଅନିଦ୍ରା ହୋଇଣ ସୀମାନ୍ତ ଜଗିଛ

     ଆଖି ମୁଦି ଦେଖେ ମୁଖ,

ଦୂରତ୍ଵେ ମିଳନ ଦୂରତ୍ଵେ ବିରହ

     ଏଇ ବୋଧେ ଆମ ସୁଖ ।