ଆଶା ଦଉଡ଼ି

ଜୀବନ ଏକ ଯାତ୍ରା

ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଏନ୍ତୁଡ଼ି ଶାଳରୁ

ଆଉ ଶେଷ ହୁଏ କୋକେଇରେ ଶବ ହୋଇ

ସ୍ୱର୍ଗଦ୍ୱାର ଯାଏ

ଯାତ୍ରା କରୁ କରୁ ଝୁଣ୍ଟିବାଟା ତ ସ୍ୱାଭାବିକ

ଦେଖିଥିବା ସୁନା ସପନ ସବୁ

ଡଷ୍ଟବିନରେ

ଅଲୋଡ଼ା ହେବାର ଅନୁଭବ ଵି ବେଶ ନିଆରା

ହୃଦୟରେ ଘର କରି

ବସା ବାନ୍ଧି

ଜୀବନ ସଜାଡ଼ି

ଜୀବନସାଥି ହେବାର ଶପଥ କରି

ଅଚିହ୍ନା ହୋଇ

ଅଧାବାଟେ ବାଟବଣା କରି

ପରଦେଶୀ ଚଢେଇ ପରି

ଉଡ଼ିଯିବାର ଅନୁଭବ ଆଉ ଵି ହୃଦୟସ୍ପର୍ଶୀ

ମିଛ ମରୀଚିକାକୁ

ସତସତିକା ଶାଗୁଆ ଫୁଲବଣ ଭାବି

ଅଣନିଃଶ୍ଵାସୀ ହୋଇ ଧାଇଁବା ଵି

ବେଶ ଅଭୁଲା

ଏବେ ଵି ସ୍ମୃତିସବୁ

ସାଉଁଟି

ଜିଇଁବାକୁ

ଆଉ

ଆଉଥରେ ଆଗକୁ ଦିପାଦ ବଢିବାକୁ

ସାହସ ଯୋଗାଏ

ସେଇ

ସୁଖ ଦୁଃଖର ସାଥି

ଆଶା ଦଉଡ଼ି l