ଆସ ପ୍ରିୟତମ

ମନ ମୁତାବକ ମନ ଏଠି ଯଦି ମିଳେ ନାହିଁ ସହଜରେ

ପ୍ରିୟତମ ମମ ଶୁଣ ହେ ତଥାପି ଏଇ ମୋ ହୃଦୟ ଛାଇ ,

ପ୍ରସାରିବ, ତୁମ ବାହୁବେଷ୍ଟନିରେ, ଆଲିଙ୍ଗନ ପରଶରେ-

ସୁଖଯାପି ନିତି

ଭାବୁଥିବ ମତେ-'ତୁମେ ଯେ ପ୍ରେରଣାଦାୟୀ' ||

ନ ପାରିଲେ ନାଇଁ ମୃତ୍ଯୁଘାଟରୁ ଫେରାଇ ଆଣି ମୁଁ

ତଥାପି କହୁଛି ଆସ ପ୍ରିୟତମ ଆସ ,

କାଳ କଳପନା ଭାବର ବ୍ଯୁହ ନ ପାରେ ଜିଣି ମୁଁ

ପ୍ରୟାସୀ ମନରେ ତଥାପି ତଥାପି ହସ ||

ସାଥେ ଆଶା କେତେ ପଲକେ ଉଛୁଳି ପ୍ରୀତି ସୁହାଗେ

ଭାଜେ ନିରବତା କୁହୁକ କଂପନ ଜାଗି ,

ମାଦକ ଖେଳାଏ ବିଧୁନିତ ବୁକୁ ଅନ୍ତର ଭାଗେ

ଆସ ତେଣୁ ପ୍ରିୟ ଆକୁଳେ ରହିଛି ଜଗି ||

ଯଉବନ ଧନ ଜୀବନ ସକଳ କାମନା ଧରି-

ଆସିଲେ , ଏଇଠି ଯଦି ବା ତମର ଅଥୟ ମନ ,

ଜ୍ଯୋସ୍ନା ଆଲୋକେ ପ୍ରଣୟ ପୁଲକେଭରି-

ଦେବି ଓଠେ ତୁମ ନୂତନ ସଂଗୀତ ଗାନ ||

ହସର ପରିଧୀ ବୃହତ୍ତର ବୋଲି ମୋ ଛାତି ତଳେ

ଲୁଚି ଛପି ଥିବା ଲମ୍ବାଚଉଡା ବୁକୁ ,

ଆହୁରି ପ୍ରସାରି ନ ପାରେ ବୋଲି ମୁଁ ଭାଳେଁ

ତେଣୁ ଆସ ପ୍ରିୟ ଡାକଇ ଅନ୍ତର ପାଖୁ ||

କେମିତି ଜାଣିବ ମୋ ଛାତି ଅନ୍ତର ବୋଲି ବିରାଟ

ଜୀବନର ଏଇ ପରିଚୟ ହୀନ ପଥେ ,

ଭାବ ବିଭୋର ରେ ହୃଦୟ ମାନଙ୍କ ଗୋଠ-

ହୁଏ କି ସମ୍ଭବ ବୋଲି ତୁମ ପ୍ରଶ୍ନ କେତେ !!

ଯଦି ଏଠି ଖାଲି ଶୋକ ଲୁହ କୋହ ଯାତନା ସବୁ

ସକଳ ବେଦନା ସହିବାକୁ ହୁଏ , ଜଳିବାକୁ ଦାବାନଳେ ,

ସୁଖ ହସ ଏଠି ବନ୍ଧା ପଡେ ଯଦି ଦୁଃଖ କଥା ଭାବୁଭାବୁ

ଆସ ତେଣୁ ପ୍ରିୟ ପାଦ ଥାପିବାକୁ ପ୍ରୀତିର ଝରଣାକୂଳେ ||

ହୃଦ ଅଳିନ୍ଦରୁ ଉଛୁଳି ଯିବ ଯେ ହସର ଧାରା

ଯେହେତୁ ଜୀବନ ଋତୁଚକ୍ର ପରି ଘୁରେ ,

କାଳେ ଥିବ କି ନା ଏ ସମୟ- ପ୍ରାତତାରା

ସାଇତିଛି (ତେଣୁ) ପ୍ରିୟ ତୁମ ପାଇଁ ଏ ଅନ୍ତରେ ||