ପ୍ରେମର ବିପଣୀ

ଜହ୍ନରେ,

ତୋ ଠୁ ହିଁଁ ଶିଖିଛି ପ୍ରେମର ବିପଣୀ

ଆଉ ସବୁବେଳେ ଏଇ କାରବାରରେ

ତୁ ହିଁ ଚେତେଇ ଦଉ ।

ତୁ ତ ମୋ ମାମୁଁ ଙ୍କ ମାମୁଁ

ବାପାଙ୍କ ମାମୁଁ , ମା' ଙ୍କ ବି ମାମୁଁ

ଆହୁରି, ପ୍ରେମିକଙ୍କ ନିରୁପମା ପ୍ରେମିକା

କିନ୍ତୁ , ତୁ ମୋର ମାମୁଁ ନୋହୁ କି

ନା ବି ପ୍ରେମିକା ।

ସେଥିପାଇଁ ତ

ମୋର ସବୁ କଥା ତୋ' ଠାରେ ଅଛପା ।

ଦେଖ୍ ,

ମୁଁ ଅଲବତ୍ ଢୋକୁଛି

ସେଇ ଥୁକି ଦେଇଥିବା ଛେପକୁ ।

ଖାଲି ଫରକ୍ ଏତିକି

ମୁଁ ଦେଖି ପାରୁନି , ତୁ ସବୁ ଦେଖୁଛୁ ।

ଦେଖ୍ ,

ତୋର କଇଁ ଯେତେ ଚୁଲବୁଲି

ମୋର ପ୍ରିୟା ବି ତା' ଠୁ ବଢ଼ିକି

ହେଲେ ତୁ ହିଁ ତ ଶିଖେଇଛୁ ମତେ

ଥୟ ଆଉ ବିଶ୍ବାସର ପରିଭାଷା ।

କିନ୍ତୁ

ତୁ ବି କହ

ତୋ'ରି ଛାତିରେ

କାହିଁକି ଲେଖିବି ମୋ ପ୍ରିୟାର ନାଁ ?

ହଁ ମୁଁ ସ୍ବାର୍ଥପର ହୋଇପାରେ

କାହିଁକି ଦେଇ ଦେବି ତା'ର

ପରିଚୟ- ଗାଁ କି ଠିକଣା !

କେବଳ ଏତିକି କହିପାରେ

ଅନ୍ଧାର କୁ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ଯେମିତି

ଶିଖେଇ ଦେଇ ଯାଉ ତୋର କଇଁ କୁ

ପ୍ରେମର ପରିଭାଷାକୁ ଦେଖାଇ ବାଗ୍ମିତା ।

ସେମିତି ମୋର ପ୍ରିୟା କୁ ବି ତୁ

ଦେଇ ଯାଇଥିବୁ

ରଜତ ମାୟାର କିଛି କିଛି ଉଷ୍ମତା ।

ଯେହେତୁ,

ମୋର ପ୍ରିୟାର ପସନ୍ଦ କୁ ଆସେନି

କଳା ମିଟି ମିଟି ଅନ୍ଧାରର ସ୍ତବ୍ଧତା ।

ଦେଖ୍ ,

ମୁଁ ପୁଜ ଚୋଷିବି ପଛେ

ଘା' ପରେ ବସି

ଏ କଥା ତୁ ହିଁ ତ ଶିଖେଇଛୁ

କାହିଁକି ଭ୍ରମର ହେବି ,

ଏ ଫୁଲରୁ ସେ ଫୁଲକୁ ଉଡ଼ାଣ ଝାଡ଼ିବି !!