ତୁମ ସ୍ମୃତି

ହୁଏତ ଖିନଭିନ୍ ହେଉ ସକଳ ଆତ୍ମୀୟତା

ଉପସ୍ଥାପିତ ହେଉ ପଛକେ

ସନ୍ଦେହ ଅବଶୋଷ ଆଉ

ଲୁହ କୋହର କଡା କଡା ଶବ୍ଦ

ଏଇ ହୃଦୟାଭିଧାନେ ,

ଶରତ ର କାକର ବିନ୍ଦୁରେ

ଗଂଗଶୀଉଳୀରେ ଆଉ କାଶତଣ୍ଡିରେ ବି

ନିର୍ଣିମେଷ ନିଦାଘ ର କରୁଣତା ରେ

ପଶି ଆସୁ ପଛକେ

ଯନ୍ତ୍ରଣା ଏଇ ପ୍ରାଣେ |

ତଥାପି ...

ମନେ ମୋର ତୁମ ସ୍ମୃତି ଯେବେ ଛୁଇଁ ଯାଏ

ମୋର ସଦ୍ଯ ଯନ୍ତ୍ରିତ ହୃଦୟ ବି

ହୋଇ ଯାଏ ବିଗଳିତ ,

ତୁମ ସ୍ମୃତି ଯେବେ ଛୁଇଁ ଯାଏ

ମନେ ମୋର ମାଦକତା ,

ବକ୍ଷେ ବିଧୁନିତ ହୁଏ ସୁଖ ଅବିରତ |

ପୁଣି ,

ସନ୍ତର୍ପିତା ତୁମେ ମୋ ସାଥିରେ

ଏଇ ସୁମଧୁର ସଂଜର ଶେଯରେ ,

କାହିଁକି ନା

ଭାରି ମନେପଡ ତୁମେ

ଭାରି ମନେପଡ ତୁମେ |