ଆସ ମା ଧରାକୁ

ଶୁଭ୍ରମେଘରେ ମେଦୁର ନୀଳନଭକାନ୍ତି ,

ଶରତର ଆଗମନେ ସୋହେ ଯେ ଧରିତ୍ରୀ ।

ନିଶିଥ ଆକାଶେ ବର୍ଣ୍ଣବିଭା ୟୋସ୍ନାୟୀତ,

ଶିଶିର କଣିକା ସିକ୍ତା ଧରା ପୁଲକିତ ।

ସବୁଜ ଶ୍ୟାମଳ କ୍ଷେତେ ଫୁଟି କାଶତଣ୍ଡି ,

ସରାଗେ କେ ଦେଇଅଛି ଅନୁପମ ଝୋଟି ।

କାହିଁ ଦିଶେ କାଶତଣ୍ଡି ଦୂରରୁ ନୀଶିଥେ ,

ଶ୍ଵେତସ୍ମଶ୍ରୁଧାରୀ କେହି ତପସ୍ୱୀ ପରାଏ ।

ଧ୍ୟାନେ ବସି ଆବାହନ କରୁଛନ୍ତି କିବା ,

ଆସ ଆସ ଜନନୀ ଗୋ ଆସ ଜଗଦମ୍ବା ।

 ଧରାବତରଣ କର ମା ସିଂହବାହିନୀ

ପାପତାପ ବିନାଶ ମା ମନ୍ଦାରମାଳିନୀ ।

ଧୂପଝୁଣା ଅଗରୁର ମହକ ସମୀରେ ,

ସ୍ୱାଗତ ସମ୍ଭାରେ ଧରା ଉଭା ନତଶୀରେ,

ଦୂର ଦିଗବଳୟ ଦିଶେ ରକ୍ତାଭରଂଞ୍ଜିତ ,

ମା' ଆସୁଛନ୍ତି କିବା ହୋଇ ବିମଣ୍ଡିତ ।

ଆସ ମା ପୃଥିବୀ ପରେ ହେଉ ପାପ ନାଶ ,

ତୁମ ପଦପାତେ ହେବ ଶାନ୍ତି ର ପ୍ରକାଶ ।।