ଆଦର୍ଶ ଜୀବନ

   

ପରାଚୀ ଗଗନ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣୀମ ଦିଶିଲା 

  ଦିବାକର ଆଗମନେ ,

ଅପସରି ଯାଏ ପ୍ରଭାତୀ ତାରକା

 ଦୂର ଦିଗବଳୟ ଅନ୍ତେ ।୧

ଧରା ବକ୍ଷରେ ହେଲା ବିଚ୍ଛୁରିତ

  ରକ୍ତିମ ରବି କିରଣ ,

ତରୁ ଲତା ଜୀବ ଜାଗ୍ରତ ହୋଇଲେ 

  ହେଲା ଦିବସର ଆଗମନ ।୨ 

ନିଦ୍ରା ତେଜି ମୁଁ ଯେ ଜଣାଏ ପ୍ରଣତୀ

   ବିଭୂ ପଦାରବିନ୍ଦରେ ,

ଜୀବନ ପୁଷ୍ପ ମୋ ସମର୍ପିତ କରି

  ଚକ୍ଷୁ ମୋ ମୁଦ୍ରିତ କରେ ।୩

ପ୍ରଭୁ ପରଂବ୍ରହ୍ମ କର ଆଶୀର୍ବାଦ

   କି ଦିବସ କିବା ରାତି ,

ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଭକ୍ତି ପ୍ରୀତି ଦୟାଭାବ

  ମନେ ମୋର ଥାଉ ନିତି ।୪

ସମଭାବେ ଯେବେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ତା'ର ରଶ୍ମି

    ସଭିଙ୍କୁ କରେ ପ୍ରଦାନ ,

ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ ସମ ହେଉ ମନୋଭାବ

   ମୁଁ ସଭିଙ୍କୁ ମଣେ ସମାନ ।୫

ଦୀନ ଦୁଃଖୀ ସେବା କରି ଏ ଜୀବନ

   କଟିଯାଉ ମୋ ସୁଖରେ ,

ପ୍ରଦୀପ ସମ ମୋ ସାଥେ ରହିଥାଅ

   ପଥ ଦେଖାଅ ଅନ୍ଧକାରେ ।୬

ରବି ଆଗମନେ ଦୂରିଭୂତ ହୁଏ

   ଅମା ଅନ୍ଧାର ରାତି ,

ଅଜ୍ଞାନ ତିମିର ଅପସରି ଯାଉ

ପ୍ରଭୁ ଜଳୁ ଜ୍ଞାନାଲୋକ ବତୀ ।୭

ଜ୍ଞାନର ଭଣ୍ଡାର ପୂର୍ଣ୍ଣକର ମୋର

'ଜୀବେଦୟା' ଭାବ ରହୁ ମନେ ,

ଭକ୍ତି ଅର୍ଘ୍ୟ ମୁଁ ଯେ ଢାଳି ଦେଉଅଛି 

  ଘେନା କର ହେ ଶ୍ରୀ ଚରଣେ ।୮

ଲୋଡା ନାହିଁ ମୋର ବିଳାସ ବ୍ୟସନ

   ଚାକଚକ୍ୟ ଆଭିଜିତ୍ୟ ,

ନିରାଡମ୍ବରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଦର୍ଶ ଜୀବନ 

 ସଂସାରେ ହେଉ ବିଦିତ ।୯

ଶୁଭ ସକାଳରେ ମାଗୁଛି ଏତିକି 

   ଭରିଦିଅ ମୋ ଅଞ୍ଜଳି ,

ତବ ନାମ ଧ୍ୟାୟୀ ଦିବସ ଆରମ୍ଭେ

 ପ୍ରଭୁ ଦିଅ ହେ ଆଶିଷ ଠାଳି ।୧୦।