ଆବର୍ତ୍ତମାନ୍ ଯୁଗ

ଡିବିରି ବତି ର ଆୟୁଷ ସରିଲା 

ଲଣ୍ଠନ ପ୍ରଭାବରେ ।

 ଦୁନିଆ ଜ୍ଵାଳା ରେ ବୟସ ବଢିଲା

ବିଜୁଳି ବତୀ ର ସମାହାରେ ।

ଝାଟି ମାଟି ଘର ଚାଳ କୁଡିଆ ପୀଠ

ଲଣ୍ଠନ ପ୍ରଦୀପ ଦିଗ୍ଦର୍ଶନ ଥିଲା ଶାନ୍ତ ବାଟ ।

ଭାଗବତ ଟୁଙ୍ଗି ଖଞ୍ଜଣି ତାଳେ ସଂକୀର୍ତ୍ତନ ଭଜନେ ମାତିଥିଲା ଭକ୍ତ।

ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ଙ୍କ ଭକ୍ତି ସେଇଠି 

ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଚେତନା ଜାଗ୍ରତ ।

ନିର୍ବିକାର ହୋଇ ଗାଆଁ ପରିବେଶ ସେଇଠି

ଜ୍ଞାନୀ ମୁନି ହେଉଥିଲେ ସମ୍ମିଳିତ।

ମଇଳା ଇନ୍ଧନ ଦିକି ଦିକି ଜାଳି

ଜ୍ଞାନ ମାର୍ଗ ପ୍ରଶସ୍ତ ଥିଲା ।

ଅଲୋଡା ଏବେ ଲଣ୍ଠନ ଫଟା କାଚ ସାଥେ କଳଙ୍କିତ ହୋଇଗଲା।

ବିଜୁଳି ବତୀ ର ମୋହ ମାୟା ଜାଲ

ବୟସ ଫଟା ରେ ପଙ୍ଗୁ ହେଲା ଅକର୍ମଣା ।

ଖଞ୍ଜଣି ହଜିଛି ଉତ୍ତର ବୟସେ

ଫଟା କାଚ କି ଆଉ ଯୋଡ଼ିବ ଆତ୍ମା ପରମାତ୍ମା ଙ୍କ ଭାବନା ?

ଶିଥିଳ ଅବୟବ ଭୁଲା ପ୍ରଭୁ ଭାବ

ପଥରୋଧ ଜ୍ଞାନ ଶକ୍ତି ।

ଆବର୍ତ୍ତମାନ ରେ ଋତୁ ଚକ୍ର ପରି ପ୍ରାଣୀ

ଘୂରୁ ଥାଏ ନ ପାଇ ସେ ଜୀବ ମୁକ୍ତି.....।