ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀରାମ

ଅଯୋଧ୍ୟା ନରେଶ ନାମ ଦଶରଥ,

ସେ ଯେ ଥିଲେ ତିିିନି ରାଣୀଙ୍କ ନାଥ ।

ଦଶରଥଙ୍କର ଥିଲେ ଚାରି ସୁତ,

ରାମ ହୋଇଥିଲେ ପ୍ରଥମେ ଜାତ ।

ଅଯୋଧ୍ୟା ନଗର ଧନ୍ୟ ହୋଇ ଗଲା,

ଦଶରଥଙ୍କର କୋଳ ଯେ ପୂରିଲା ।

ପୁୁୁୁରୁଷଙ୍କ ମଧ୍ୟେ ସେ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ,

ପାପ ନାଶିିବାକୁ ହୋଇଲେ ଜନମ ।

କେଡେ ଶାନ୍ତ ଶିଷ୍ଟ ସ୍ୱଭାବ ତାଙ୍କର,

ପ୍ରାଣ ସଖା ସିଏ ଦେବୀ ସୀତାଙ୍କର ।

ପିିତୃସତ୍ୟ ପାଳିିବାକୁ ରଘୁକୂଳ ସାଇଁ,

ବନବାସ ପାଇଁଁ ଯାଇଥିଲେ ଧାଇଁ ।

ଭ୍ରାତା ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଓ ସୀତାଙ୍କୁ ଯେ ନେଇ,

ଚତୁର୍ଦ୍ଦଶ ବନେ ରହିଲେ ଯେ ଯାଇ ।

ସବରୀ କୁଟିିରେ ଅତିଥି ହୋଇଲେ,

ତା' ହାତୁୁ ଅଇଁଠା ଫଳ ଯେ ଖାଇଲେ ।

ଭକ୍ତ ହନୁମାନ ସଙ୍ଗେ ଭେଟ ହେଲେ,

ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ଏକତ୍ର ହୋଇଲେ ।

ସୁୁଗ୍ରୀବ ସଙ୍ଗୀତେ ମଇତ୍ର ହୋଇଲେ,

ବନ୍ଧୁତାର ବାର୍ତ୍ତା ସଂସାରକୁ ଦେଲେ ।

ସେତୁ ବନ୍ଧ ବାନ୍ଧି ସୀତା ଠାବ କଲେ,

ଦଳ ବଳ ବାନ୍ଧି ଲଙ୍କା ଯାତ୍ରା କଲେ ।

ପାପ ନାଶିବାକୁୁ ଏ ଧରାପୃଷ୍ଠର,

ଜନମିିିଥିଲେ ଯେ ପ୍ରଭୁ ରଘୁବୀର ।

ଅତ୍ୟାଚାର ନାଶିବାକୁ ରାବଣର,

ନିିିଧନ କରିିବାକୁ କଲେ ବିଚାର ।

ରାବଣକୁ ମାରି ସୀତା ଉଦ୍ଧାରିିିଲେ,

ଧରାଧାମକୁ ଯେ ପାପୋଦ୍ଧାର କଲେ ।

ଅଧର୍ମ,ଅସତ୍ୟକୁ ଜୟ ସେ କଲେ,

ସତ୍ୟ ଓ ଧର୍ମର ଯେ ବାରତା ଦେଲେ ।